|
Auteur
|
Bericht
|
Anoniem
Gedeactiveerd
Geregistreerd: 24-10-2007
Forum berichten: 4200
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 19:11
|
|
Citaat: Ik heb daar zeker wel interesse in. Ik lees de verhalen van de Z-Amerika gasten met heel veel plezier! Niet dat ik er veel van af weet, integendeel.
Idem, post hier amper maar lees wel veel. Hoop ook niet dat El Lute ooit stopt met zijn grote topic over het hele gebeuren erom heen. 
|
Anoniem
Gedeactiveerd
Geregistreerd: 18-08-2007
Forum berichten: 22238
Nieuws reacties: 1
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 20:07
|
|
Dito.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 20:33
|
|
Citaat: Nog oud SQ-ers hier trouwens? ;) Ik hoorde dat mijn hubby's JPS en Penarol hier nu actief zijn ;)
Welkom SSVoogel!
Ik ken jou trouwens ook nog wel van een ander groot Ajax Forum waar ik ongeveer net zo hard op afgeknapt ben. (al zal je mij niet meer kennen, postte daar vroeger onder de naam Revo.)
Revo!!! Dat moet AN zijn haha. Stelletje eikels daar man. Ik ben daar nog wel actief maar onder een andere naam nadat ik een ban kreeg voor het bekritiseren van Christiaan daar haha. Ze hebben geen idee dat ik het ben ;)
|
Eto'o
Geregistreerd: 25-08-2007
Forum berichten: 11824
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 21:20
|
|
Citaat: Nog oud SQ-ers hier trouwens? ;) Ik hoorde dat mijn hubby's JPS en Penarol hier nu actief zijn ;)
Hahaha, presente.
Hoop dat je lekker veel gaat posten in deze sectie en dat je gezondheid in orde is. Zit je in Zuid-Afrika?
Gezondheid gaat beter hoor. Dankjewel. Ik ben nu hier ook aanwezig want ik heb het idee dat ik hier mijn Uruguayaanse ei wel kwijt kan haha. Is er een beetje interesse in een topic over het Uruguayaanse competitievoetbal? Ik kan makkelijk een topic openen en jullie wekelijks op de hoogte houden. Ik zie alle wedstrijden live namelijk en ik denk dat er wel een beetje behoefte is aan wat schijnwerpers op het mooiste land ter wereld ;)
Van mijn kant is die interesse er zeker. Zie zelf ook wel een aantal competitiewedstrijden per jaar en volg de Uruguayaanse ploegen intensief in de Libertadores. Ik ga je binnenkort ook even een PM sturen, als je het niet erg vindt.
|
Anoniem
Gedeactiveerd
Geregistreerd: 22-12-2007
Forum berichten: 1455
Nieuws reacties: 2
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 21:29
|
|
Volg jij Uruguay SSvoogel?
Wat vind jij van Nicolás Lodeiro ?
 
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 23:22
|
|
@ Enganche:
Geen probleem. Ik zal binnekort beginnen met een topic over Uruguay. Ik vind het niet erg als je me een PM stuurt hoor. Ik wacht in spanning af haha
@ Galina:
Lodeiro is een geweldig talent die het beste te vergelijken is met van der Vaart. Klein, snel, technisch goed, balvast, hard schot, linksbenig en als linkshalf beter dan op 10. Lodeiro kan Ajax naar prijzen schieten en in mijn ogen is deze transfer beter dan die van Suarez. Het bedrag is een schijntje en kwalitatief ontlopen ze elkaar totaal niet.
We zullen het zien. Ik heb Lodeiro al 2 jaar lang wekelijks zien spelen en ben helemaal verkocht aan deze geweldige voetballer. Net als Sebastian Coates en Nicolas Otamendi van Velez in Argentinie trouwens.
|
D_skilled
Geregistreerd: 15-11-2007
Forum berichten: 5208
Nieuws reacties: 1
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Za 30 jan 2010 23:33
|
|
Hoe doet Urreta het bij Penarol? Probleem bij Uruguay is dat ze hun grootste talenten heel snel kwijt zijn. Van hun onder-17 lichting die deelnam aan het WK zijn een paar al uitgewaaierd over Europa. Jhon Pirez (Chelsea), Mezquida (Schalke 04), Baretto (Lazio Roma), Polenta (Geneo).
|
Eto'o
Geregistreerd: 25-08-2007
Forum berichten: 11824
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Zo 31 jan 2010 00:06
|
|
Citaat: @ Enganche:
Geen probleem. Ik zal binnenkort beginnen met een topic over Uruguay. Ik vind het niet erg als je me een PM stuurt hoor. Ik wacht in spanning af haha
@ Galina:
Lodeiro is een geweldig talent die het beste te vergelijken is met van der Vaart. Klein, snel, technisch goed, balvast, hard schot, linksbenig en als linkshalf beter dan op 10. Lodeiro kan Ajax naar prijzen schieten en in mijn ogen is deze transfer beter dan die van Suarez. Het bedrag is een schijntje en kwalitatief ontlopen ze elkaar totaal niet.
We zullen het zien. Ik heb Lodeiro al 2 jaar lang wekelijks zien spelen en ben helemaal verkocht aan deze geweldige voetballer. Net als Sebastian Coates en Nicolas Otamendi van Velez in Argentinie trouwens.
Die topic over Uruguay is er volgens mij al. 
Otamendi is uitstekend in de dekking en heeft een geweldige drive en mentaliteit. Heeft net als Coates echter ook wel wat minpunten. Maar goed, Otamendi moet nu al een vermogen kosten en gaat straks hoogst waarschijnlijk een WK spelen.
Uruguay is op dit moment hot. De verkoopprijzen liggen dan ook een stuk lager dan in Argentinië en Brazilië. En dat terwijl er de laatste tijd op jeugdtoernooien door Uruguay beter wordt gepresteerd dan bijvoorbeeld het grote Argentinië.
|
El Lute
Geregistreerd: 08-12-2007
Forum berichten: 3606
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Zo 31 jan 2010 23:35
|
|
Citaat:
Gezondheid gaat beter hoor. Dankjewel. Ik ben nu hier ook aanwezig want ik heb het idee dat ik hier mijn Uruguayaanse ei wel kwijt kan haha. Is er een beetje interesse in een topic over het Uruguayaanse competitievoetbal? Ik kan makkelijk een topic openen en jullie wekelijks op de hoogte houden. Ik zie alle wedstrijden live namelijk en ik denk dat er wel een beetje behoefte is aan wat schijnwerpers op het mooiste land ter wereld ;)
En niet alleen over Uruguay hoop ik maar over hele Zuid-Amerikaanse voetbal. Verder ben je de uitgelezen man om ons op de hoogte te houden van de gang van zaken in Zuid-Afrika, zou mooi zijn om verhalen te lezen van jou die daar ter plaatse is.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Ma 1 feb 2010 21:24
|
|
Ik ga jullie zeker op de hoogte houden van de ontwikkelingen hier. Ik zal nu even een nieuwtje plaatsen van afgelopen week over de organisatie van het WK.
Over de nationale competitie in Uruguay zal ik vanavond even een topic maken, dan kunnen we dit topic bewaren voor het nationale team
|
Scio
Geregistreerd: 02-01-2008
Forum berichten: 1939
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Zo 7 feb 2010 00:42
|
|
Wat weten de kenners hier over Tabare Viudez? Werd op AN als optie voor de rechtsbuiten positie gezien.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Zo 7 feb 2010 11:24
|
|
Viudez is een geweldige speler die afgelopen zomer bij AC Milan helaas weg moest omdat zijn contract afliep. Het is een technisch sterke voetballer en watervlug. Hij is erg klein (Kleiner dan Suarez, de Zeeuw en Lodeiro) maar compenseert dat, net als Lodeiro met een fysiek sterk gestel.
Hij speelt zeer goed bij Defensor maar ik weet niet of het de vleugelspeler is waar AJax naar op zoek is. Het is geen speler met een actie buitenom en een voorzet. Het is meer een speler die in de kleine ruimte voor gevaar kan zorgen.
In het huidige systeem zou het een goede optie zijn, maar als het doel is, om weer terug te gaan naar het oude 433 met buitenspelers, dan moeten ze hem niet halen
|
Eto'o
Geregistreerd: 25-08-2007
Forum berichten: 11824
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Zo 7 feb 2010 20:58
|
|
Hebben of hadden overigens dezelfde zaakwaarnemer als Suárez.
En Lodeiro heeft inmiddels al een tijdje dezelfde zaakwaarnemer als Pushkins grote vriend Urretavizcaya.
|
El Lute
Geregistreerd: 08-12-2007
Forum berichten: 3606
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 15:35
|
|
Van de week is op 85 jarige leeftijd ex speler van Peñarol Juan Carlos González overleden. Tevens ex speler van de selectie en deel uitmakend van het team dat 1 van de grootste overwinningen in de geschiedenis van het voetbal van Uruguay heeft behaald, de overwinning op het grote Brasil in 1950.
Misschien kan Steven er wat meer over vertellen.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 17:25
|
|
Zoals u wenst:
Juan Carlos González, een mooie voetballer van het grote Penarol. Hij speelde op het WK van 1950 slechts 2 wedstrijden.
Uruguay speelde in de eerste ronde in een groep van 4 slechts 1 wedstrijd. Schotland en Turkije trokken zich terug en er bleven slechts 2 teams over. Uruguay en Bolivia.
Juan Carlos González speelde in deze wedstrijd 90 minuten lang en was ook zeer belangrijk met 2 assists op Oscar Miguez.
Zijn 2e wedstrijd was in de finalepoule tegen Spanje. Ook in deze wedstrijd was hij een van de uitblinkers ondanks 2 goals van Estanislao Barosa voor Spanje. De eindstand was 2-2.
De overige wedstrijden tegen Zweden en Brazilie kwam hij niet in actie wegens een blessure en kreeg Ruben Moran een kans.
Bij Penarol was hij jarenlang vaste waarde en het zou mij niet verbazen als zowel Penarol als Uruguay bij de eerstvolgende wedstrijd met rouwbanden speelt om deze verdediger te eren.
|
El Lute
Geregistreerd: 08-12-2007
Forum berichten: 3606
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 20:22
|
|
Citaat: Zoals u wenst:
De overige wedstrijden tegen Zweden en Brazilie kwam hij niet in actie wegens een blessure en kreeg Ruben Moran een kans.
Kijk, Gracias voor dit.
Zie je maar weer dat ik uit mijn nek zwets, was er dus niet bij tegen Brasil.
Mooie verhalen dit.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 22:49
|
|
Ach. Ik doe het graag. Als mensen het waarderen, vind ik het leuk om het te delen.
Ik plaats zometeen even wat verhaaltjes die ik in het verleden heb geschreven over Uruguay
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:13
|
|
Uruguay-Argentinië is de meestgespeelde interland over de hele wereld, 161 keer. Deze ploegen kennen elkaar door en door en het is niet te vergelijken, zoals ook de wedstrijd Boca-River Plate met geen enkele andere is te vergelijken.
Dat Argentinië sinds de jaren 80 beter is, is moeilijk te ontkennen, maar vooral in de jaren 20 en 30 waren deze 2 ploegen de wereldtop. Uruguay won 2 Olympische titels (1924 en 192 en de allereerste wereldbeker in eigen land (1930). Voor het WK in 1930 moest destijds nog een stadion gebouwd worden. Dit stadion kwam in de hoofdstad van Uruguay, Montevideo. In die tijd werden tribunes nog in de rondte gebouwd en in 3 stukken verdeeld. De A.U.F., de Uruguayaanse voetbalbond, moest namen voor de tribunes verzinnen en kwam met de volgende namen: Colombes, Amsterdam en Montevideo. Colombes was de stad waar in 1924 de eerste Olympische titel werd behaald, in 1928 in Amsterdam de 2e en in Uruguay waren ze zo overtuigd van hun kwaliteit dat ze ervan uitgingen dat in eigen land de trilogie gecompleteerd werd dat de 3e naam dus Montevideo werd.
Uruguay heeft in het verleden geweldige spelers voortgebracht als Iriarte, Cea, Andrade, Mascheroni en de legendarische Hector Castro die slechts 1 arm had maar wel in het team van 1930 zat dat Wereldkampioen werd.
Later waren het spelers als Ghiggia, Schiaffino, Miguez, Maspoli en Obdulio Varela (de opa van Gustavo Antonio Varela die nu international is en in 2002 op het WK speelde). Met deze spelers in de ploeg won Uruguay de meest verrassende wereldbeker ooit. Overigens het enige WK dat geen finale kende aangezien er in de laatste fase een poulesysteem gehanteerd werd. Uruguay werd kansloos geacht in de laatste wedstrijd tegen Brazilië dat aan een gelijkspel genoeg had om in eigen huis de wereldbeker te veroveren. De keeper van Brazilië krijgt zelfs nu nog de schuld voor de verloren finale. Deze keeper, Barbosa, durfde ruim 20 jaar de straat niet op. Het Maracaña-stadion met bijna 200.000 toeschouwers (nog altijd de best bezochte wedstrijd ooit) die voor het overgrote deel Braziliaans waren was muisstil bij de treffer van Ghiggia.
In de jaren 80 waren het Enzo Francescoli, Gutierrez, De Leon, Ostolaza (die ook 2 keer scoorde tegen PSV in 88 voor de wereldbeker) en Ruben Sosa. Dit was echter een minder succesvolle generatie ondanks dat ze wel de Copa America meerdere malen wisten te winnen. In deze periode was het grote Argentinië met Maradona, Valdano en Burruchaga al vele klasses beter. De zuidkant van de Rio de la Plata had het eindelijk gewonnen van de noordkant. Na de gewonnen WK-finale in 1978 tegen Nederland won Argentinië in 1986 opnieuw en kwam het gelijk met Uruguay, wat daar tot frustratie leidde.
Het Uruguay van de jaren 90 en nu is echter een bij elkaar geraapt zooitje van aardige voetballers, die als team weinig presteren. Recoba, Fonseca, Dario Silva, Dario Rodriguez, Chevanton, Guigou, de Los Santos, Carini, Alzugaray... stuk voor stuk aardige spelers, maar geen wereldtoppers. Uruguay is in verval geraakt en dat is jammer. Het is tenslotte het land dat voetbal maakte tot wat het is. Jarenlang waren ze onverslaanbaar, maar aan alles en dus ook hieraan komt helaas een einde.
Argentinië echter, heeft na een mindere periode in de jaren 60 en begin 70 de weg naar de top weer gevonden en zit daar nog steeds. Dankzij spelers als Kempes, Passarella, Houseman, Ortis, Ardiles(70), Maradona, Caniggia, Pumpido, Valdano, Burruchaga, Ruggeri(80), Crespo, Batistuta, Ortega, Simeone, Zanetti, Saviola, Redondo, Aimar en Ayala (90 tot nu) zijn spelers die Argentinië aan de top brachten en daar hielden.
De meest gedenkwaardige wedstrijden tussen Uruguay en Argentinië zijn 2 finales. De Olympische finale van 1928 in Amsterdam eindigde in een gelijkspel (1-1) waardoor er een replay gespeeld moest worden. José Leandro Andrade was de sterspeler van dit team. Hij had de bijnaam “la maravilla negra” (het zwarte wonder). Voor deze replay kwamen 250.000 aanvragen voor kaarten. Dit geeft aan dat destijds het voetbal van deze 2 landen hoog ingeschat en gewaardeerd werd. De replay eindigde in 2-1 en daarmee was de 2e Olympische titel een feit. Dit was al de 103e onderlinge ontmoeting sinds 1901.
Ook de WK-finale van 1930 was er eentje om in te lijsten, niet alleen omdat het de eerste was, maar ook omdat het de vooraf gedroomde finale was. Uruguay en Argentinië werden gezien als de wereldtop en er was in die tijd niemand die ook maar in de buurt kon komen van het niveau van deze 2 ploegen. In Estadio Centenario in Montevideo won Uruguay met 4-2 en dit zou de belangrijkste Rio-de-la-Plata derby aller tijden worden.
Dit zegt echter niets over de derby “La Rio de la Plata”. Hoe ver Uruguay ook zal zakken, een wedstrijd tussen deze 2 landen is er één op zich. Deze wedstrijden staan los van kwaliteit, ritme, vorm of wat dan ook. Elke wedstrijd is het weer een verrassing wie er wint, dat maakt het zo bijzonder.
Volgens de Uruguayanen heeft dit te maken met “Garra Charrua”. Dit is de kracht en de geloofsovertuiging van de mensen uit Uruguay dat bij de opvoeding met de paplepel wordt ingegoten. Uruguay vond daarom de kracht om op de belangrijke momenten boven zichzelf uit te stijgen.
De wedstrijd tussen Uruguay en Argentinië is er niet alleen een om winst of verlies, het gaat om de eer en de heerschappij van de Rio de la Plata.
-------------------------------------------------------------------------------------
Graag wil ik weten of er meer mensen zijn die deze derby kennen of ooit bezocht hebben en wat hun bevindingen/ideeën zijn over deze meest traditionele derby ter wereld
|
Riejuh
Geregistreerd: 03-06-2008
Forum berichten: 7454
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: IJzendijke
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:13
|
|
ssvoogel, heeft een redelijke kennis van het voetbal, is wel leuk dat iemand zulke details weet..
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:15
|
|
Ik zou graag mijn verhaal kwijt willen over de helden van 1950, de Uruguayanen die, tegen alle verwachting in, in Brazilië voor de 2e keer wereldkampioen werden.
Om te beginnen start ik met een verhaal over de keeper, Roque Maspoli
[size=150">Een ode aan een van de beste keepers aller tijden, Uruguayaan Roque Gaston Maspoli[/size">
Roque Gaston Maspoli wordt geboren op 12 oktober 1917 in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Als klein jongetje was hij net als zijn leeftijdsgenoten fan van Nacional, de plaatselijke topclub. Wekelijks ging hij kijken bij zijn club als deze speelde. Vooral de wedstrijden tegen aartsrivaal Peñarol waren beladen. Tijdens de Olympische Spelen van 1924 en 1928 volgde het hele land de verrichtingen van de nationale ploeg en 2 keer kon het feest vieren. In Colombes werd de eerste wereldtitel binnengehaald (de winnaar op de Olympische Spelen werd tot 1928 ook gezien als wereldkampioen omdat er nog geen officieel wereldkampioenschap bestond). 4 jaar later in Amsterdam was het wederom feest. Dit keer was Maspoli ook aanwezig om het team aan te moedigen. Als 10-jarig jongetje heeft hij elke wedstrijd gezien en na het gelijke spel tegen rivaal Argentinië in de finale (1-1) kwam er een replay. Deze wedstrijd was de 1e van 4 finales waar Maspoli bij aanwezig zou zijn. Hij zag zijn land voor de 2e opeenvolgende keer de titel pakken en niemand kon de ploeg ervan weerhouden zich de status van voetbalgrootmacht toe te eigenen. Met spelers als José Nasazzi, Victoriano Iriarte en "Zwarte Parel" José Andrade waren ze onverslaanbaar.
Het allereerste wereldkampioenschap werd, mede door de winst van Uruguay in 1924 en 1928, aan het land van Maspoli toegekend. Het toernooi zou volledig plaatsvinden in hoofdstad Montevideo dat met 3 stadions voor 18 wedstrijden. Roque Maspoli kon zijn geluk niet op. Hij kon getuige zijn van het allereerste officiële wereldkampioenschap en zag Uruguay het toernooi winnen door in Estadio Centenario Argentinië te verslaan, rivaal Argentinië! Een mooiere finale had de Uruguayanen zich niet kunnen wensen.
Dit punt in de voetbalgeschiedenis was voor Roque Maspoli het moment om zich volledig te gaan richten op het voetbal en kwam terecht bij zijn club, Nacional de Montevideo en na een korte periode bij Liverpool kwam hij uiteindelijk bij Peñarol terecht waar hij de rest van zijn carrière speelde. Hij werd in totaal 8 keer kampioen van Uruguay maar het hoogtepunt moest nog komen. Zijn droom was uitgekomen. Net als zijn idool Enrique Ballesteros mocht hij het doel van zijn land verdedigen op een wereldkampioenschap.
In een poule met alleen Bolivia had Uruguay het niet bepaald moeilijk. Mede door 3 goals van Oscar Miguez won Uruguay met 8-0 en plaatste het zich voor de finalepoule. Dit was de enige keer dat een Wk-eindronde geen finale had.
In de finale poule zat het bij de andere 3 groepswinnaars Spanje, Zweden en de gedoodverfde favoriet Brazilië. Niemand had van tevoren rekening gehouden met Uruguay. Het team was geen schim van de geoliede machine die een generatie eerder nog de hele wereld verbaasde met het vrolijke, technisch goede spel en 2 Olympische titels en de allereerste wereldtitel veroverde. Met Alcides Ghiggia, Obdulio Varela en Juan Schiaffino had het land dan wel goede voetballers maar het geheel leek niet sterk genoeg om Brazilië af te kunnen stoppen.
In de eerste wedstrijd in de finalepoule ging men vol zelfvertrouwen het veld op maar nadat een 1-0 voorsprong (doelpunt van Ghiggia) binnen 10 minuten werd omgetoverd in een 2-1 voorsprong voor de Spanjaarden leek het erop alsof de critici gelijk hadden. Niemand hield nog rekening met Uruguay en na de 2-2 door Varela een kwartier voor tijd sprak iedereen van een onterecht behaald punt voor "de Celestes".
4 dagen later speelde Uruguay, zonder Maspoli die gespaard werd voor de laatste wedstrijd tegen Brazilië, in hetzelfde Pacaembu-stadion tegen Zweden. De Europese outsider had zich verrassend geplaatst in een poule met de fysiek sterke Paraguayanen en de aangeslagen Italianen die na de Superga-ramp bijna hun complete basiself kwijt waren. Dat het geen incident was bleek in de finale poule. Na een kansloos 7-1 verlies tegen het gastland kwamen de Zweden tot 2 keer toe op voorsprong. Weer keek Uruguay in de rust tegen een 2-1 achterstand aan. Uruguay bleef de hele 2e helft aanvallen en bleef het maar proberen. Niets hielp. Karl Svensson, de Zweedse doelman, leek onklopbaar. Toen gebeurde echter het ongelooflijke. 13 minuten voor tijd was het Oscar Miguez die scoorde en de 2-2 aantekende. 8 minuten later scoorde diezelfde Miguez en zo stond Uruguay dan toch op voorsprong. Dit resultaat wordt nog altijd gezien als een van de grootste prestaties met dank aan "Garra Charrua". De Garra Charrua is de wil om te winnen, ten koste van alles. In Uruguay heerst dat gevoel ontzettend als men zich in het nauw gedreven voelt. Elke Uruguayaan heeft het en als het eenmaal loskomt, is er niets meer dat ze kan tegenhouden. Deze legende werd in 1950 nieuw leven in geblazen na de wedstrijd tegen Zweden. Wat men echter nog niet wist was dat de laatste wedstrijd tegen Brazilië elke andere zou overtreffen.
Op 16 juli 1950 was het dan eindelijk zo ver. Hoewel er geen knock-out systeem was had dit WK toch een climax die in geen enkel ander toernooi is voorgekomen. Uruguay stond na de eerste 2 wedstrijden slechts 1 punt achter Brazilië en de Brazilianen hadden aan een gelijkspel genoeg. Roque Maspoli stond voor een onmogelijke opdracht. Hij moest zien zijn doel schoon te houden tegenover een team met Zizinho, Jair, Chico en Bigode. En dan te bedenken dat Nilton Santos niet eens meedeed. De gehele eerste helft speelde Brazilië ontzettend sterk en diverse keren kwamen de spitsen oog in oog te staan met de uitstekende Maspoli.
Keer op keer was hij het die de Brazilianen op de tribune had gedwongen zich in te houden maar vlak na rust was het raak. Friaca scoorde en Maspoli was kansloos. Het stadion ontplofte. Bijna 200.000 toeschouwers begonnen hun feestje te vieren. "Dit kan niet meer fout gaan", dachten ze.
Het doelpunt van Juan Schiaffino 20 minuten later bracht de supporters en spelers van Brazilië weer met beide benen op de grond maar het geloof in de goede afloop verdween gek genoeg niet. Nog altijd zag het er rooskleurig uit. Brazilië had immers aan een gelijkspel genoeg.
Wat 13 minuten na de 1-1 gebeurde luidde de meest angstaanjagende stilte in die ooit in een voetbalstadion viel. Alcides Ghiggia brak door op rechts en schoot in de korte hoek waar de Braziliaanse keeper Paulo Barbosa zichzelf, zijn team en de rest van het land in rouw dompelde. De bal, die houdbaar leek, eindigde tegen de netten en Uruguay stond voor. 1-2! Kon het dan toch? Kon Uruguay voor de 2e keer de wereldtitel pakken? Was dit een droom? Overheerste de Garra ook in deze wedstrijd? Allemaal vragen die ronddwaalden bij de spelers die niet bij de beste 11 zaten. Ook coach Ivan Lopez kon zijn ogen niet geloven. 5 minuten voor tijd pakte Maspoli nog een bal waar niemand op gerekend had en langzaamaan verloren de Brazilianen het vertrouwen in een goede afloop.
Brazilië probeerde tevergeefs gelijk te maken en toen scheidsrechter George Reader uit Engeland afblies voor het einde wist iedereen het. Het toernooi dat men niet kon verliezen werd verloren. En nog wel tegen het kleinste land dat meedeed. Een land met slechts 3 miljoen inwoners werd voor de 4e keer wereldkampioen en won voor de 2e keer de wereldbeker, de Coupe Jules Rimet.
In de chaos die ontstond reikte FIFA-voorzitter en bedenker van het toernooi Jules Rimet de beker uit aan aanvoerder Obdulio Varela. Niemand had er oog voor. Alle toeschouwers waren kwaad, droevig, zelfs suïcidaal. Er zijn die dag duizenden supporters geweest die zelfmoord hebben gepleegd en dat was allemaal
De schuld van 1 man: Paulo Barbosa. De keeper die door de gehele bevolking verantwoordelijk werd gehouden voor het verlies. Ook de bondscoach Flavio Costa moest het ontgelden. De kritiek die hij kreeg was dat hij teveel donkere spelers had opgesteld en dat hij daarom had verloren. Wat de critici echter niet in de gaten hadden was dat bij winnaar Uruguay evenveel donkere spelers speelden.
Tot op de dag van vandaag kan Paulo Barbosa zijn huis niet uit zonder dat hij wordt uitgescholden, geschopt, geslagen of bespuwd.
Hoe anders was dat met zijn collega-keeper Roque Maspoli:
Maspoli was zichzelf niet meer na de winst, zoals het hele team. Dagenlang werd er gefeest en de overwinning is nog altijd een van de mooiste uit de geschiedenis van het Uruguayaanse voetbal. Maspoli keerde terug bij Peñarol samen met Ghiggia, Varela en Schiaffino.
Na nog enkele kampioenschappen werd hij uiteindelijk trainer van Peñarol waarmee hij 5 keer kampioen werd en in 1966 de club naar de grootste prestatie leidde. Na de winst in de Copa Libertadores mocht het aantreden tegen Real Madrid in de wedstrijd om de Wereldbeker voor clubteams. Met een 4-0 totaalscore won Peñarol ook deze beker.
Na korte periodes bij Danubio en River Plate (Uruguay) verliet hij zijn land om bij het Spaanse Elche aan de slag te gaan. Via het Paraguayaanse Olimpia, het Peruaanse Sporting Cristal en Barcelona in Ecuador kwam Maspoli in 1980 terug naar Uruguay waar hij bondscoach werd. Datzelfde jaar organiseerde de FIFA een toernooi ter ere van het 50-jarig bestaan van het wereldkampioenschap, de Gold Cup of Copa d'Oro. Alle wereldkampioenen deden mee. Engeland was afwezig maar werd vervangen door Nederland dat de 2e laatste finales had verloren. Dit toernooi, ook wel Mundialito genoemd (klein wereldkampioenschap), werd gehouden in Uruguay en ook dit toernooi werd door de Celestes winnend afgesloten. De 4e finale waar Maspoli getuige van was, dit maal als bondscoach.
Nadat hij was gestopt als bondscoach ging hij werken voor zijn club Peñarol en gaf regelmatig lezingen. In 1990 werd hij benoemd tot erelid van de club en in 1998 werd speciaal ter ere van de 80e verjaardag van de keeper een wedstrijd gespeeld tussen Argentinië en Uruguay.
Op 22 februari 2004 was was heel Uruguay geschokt door het nieuws dat Maspoli, op 86-jarige leeftijd, was overleden. Hoewel hij zijn carrière begon bij Nacional heeft hij zich zijn hele leven ingezet voor Peñarol en Uruguay. Als supporter, als keeper en als trainer. De grootste keeper uit de Uruguayaanse geschiedenis en misschien wel een van de beste keepers ooit, Roque Gaston Maspoli (12 oktober 1917 - 22 februari 2004).
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:19
|
|
Juan Alberto Schiaffino werd geboren op 28 juli 1925 in Montevideo en groeide op in de hoofdstad van Uruguay. Al op jonge leeftijd kwam hij terecht bij Peñarol waar hij samen met Maspoli, Miguez, Varela en Ghiggia de as vormde van de beste club ter wereld op dat moment.
De kopsterke spits was aan een uitstekend seizoen bezig bij Peñarol toen de interesse van Italiaanse clubs kwam. Torino, Internazionale, Juventus, Genoa en AC Milan volgden de spits al in 1946. Tot een transfer zou het echter niet komen doordat bondscoach López Fontana al vroeg had aangegeven alleen spelers te selecteren die in eigen land speelden.
Op het WK was Schiaffino aanvankelijk nog onzeker van een basisplaats doordat Julio Cesar Britos en Ruben Moran de voorkeur kregen na een goede voorbereiding. Schiaffino had 4 jaar nodig om internationaal het net te laten bollen. Zijn eerste interland speelde hij al in 1946 tegen Brazilië. De wedstrijd om de Copa Rio Branco eindigde in een gelijkspel en over Schiaffino waren maar weinigen tevreden. De 2 volgende interlands van Schiaffino waren in '47 en '48, ook voor de Copa Rio Branco en wederom tegen Brazilië. Beide wedstrijden werden door Uruguay gewonnen (2-3 in de uitwedstrijd in '47 en 4-2 in de thuiswedstrijd in '4. Vervolgens werd het stil rondom Schiaffino die voor zijn club nog wel de nodige goede wedstrijden speelde maar voor het nationale team niet in aanmerking kwam.
Pas 2 jaar later, in 1950 werd hij weer geselecteerd nadat hij het jaar ervoor met zijn club kampioen was geworden. Tegen Paraguay speelde hij zijn 4e interland maar het zou nog duren tot mei 1950 voordat hij in zijn 5e interland zijn eerste goal zou maken. In São Paulo speelde hij weer tegen Brazilië. Van zijn eerste 7 interlands, waren er 6 tegen Brazilië. Zijn 6e en 7e interland waren wederom om de Copa Rio Branco die naar Brazilië ging dat jaar. Met een goal en een assist had hij zich verzekerd van een basisplaats in de daaropvolgende interland, de eerste wedstrijd op het WK van 1950.
Kwalificatie werd niet gespeeld doordat Peru en Ecuador zich in de poule terugtrokken waardoor Beide rivierlanden, Uruguay en Paraguay, zich automatisch konden opmaken voor het WK in Brazilië. Tegen Bolivia was Schiaffino aardig op stoom en hij was betrokken bij 5 van de 8 goals. 2 als doelpuntenmaker en 3 als aangever. Britos en Moran, die in de vorige wedstrijden in de basis stonden, waren niet meer zeker van hun plek. De wedstrijd tegen Bolivia was de enige wedstrijd in de eerste ronde voor de Uruguayanen die in de enige poule van 2 teams waren ingedeeld.
In de finalepoule zaten de Uruguayanen bij Spanje, Zweden en topfavoriet Brazilië. Tegen Spanje speelde Schiaffino ondanks het ontbreken van doelpunten een geweldige wedstrijd. Estanislao Basora had de Spanjaarden op 1-2 gebracht nadat Ghiggia de score had geopend voor Uruguay. Ruim in de 2e helft leek het erop dat Spanje de winst zou grijpen maar bij een hoekschop wist Schiaffino de bal van de lijn te halen waardoor er nog hoop was. Een kleine 5 minuten later schoorde middenvelder en aanvoerder Obdulio Varela de gelijkmaker en kreeg Uruguay wat het verdiende. Het stond, nog altijd ongeslagen, op 1 punt in de poulefase en had alles nog in eigen hand.
Er was wat kritiek op het spel en coach Lopez Fontana stond onder druk. Ondanks dat hield hij vast aan de aanvallende spelers maar verdedigend veranderde er weldegelijk wat. Maspoli moest, mede door een blessure, de wedstrijd tegen Zweden aan zich voorbij laten gaan en werd vervangen door Anibal Paz en ook Juan Gonzalez werd vervangen na zijn blunders. Schubert Gambetta was tegen Zweden zijn vervanger en dat pakte niet verkeerd uit.
De start was slecht met een Zweeds doelpunt na 5 minuten maar vervolgens kwam de wedstrijd op gang met vlak voor rust 2 goals. Ghiggia tekende voor de gelijkmaker na een solo van Schiaffino en Sundqvist scoorde een minuut later de 1-2 voor Zweden. Oscar Miguez maakte vlak voor het einde 2 goals waardoor Uruguay won. Beide goals waren op aangeven van Schiaffino die een waanzinnige wedstrijd speelde.
Uruguay stond op 3 punten, 1 punt achter de Brazilianen die met 7-1 (Zweden) en 6-1 (Spanje) een geweldige druk oplegde op zichzelf. Iedereen verwachtte dat de Brazilianen met grote cijfers zou winnen van de Zuiderburen. Schiaffino stond op 2 goals maar was bij veel andere goals al betrokken geweest en in de finale stond hij tegenover de ervaren Augusto en had veel moeite om zijn spel te spelen in het overvolle Maracaña. De eerste helft stelde qua spanning weinig voor maar na rust ontpopte de 2 teams zich tot geweldige formaties en werd de wedstrijd het aanzien waard. Friaça scoorde de 1-0 en het leek over maar de Brazilianen konden niet doordrukken. Maspoli was belangrijk met enkele reddingen totdat Schiaffino in de 66e minuut de bal hard achter keeper Moacyr Barbosa kopte. Toen Ghiggia de 2e goal maakte na een blunder van diezelfde Barbosa was het gedaan. Uruguay was wereldkampioen, Schiaffino met 3 goals en 6 assists zeer belangrijk en weer stonden de Italiaanse clubs in de rij. Wederom Torino, dat na het Superga-drama een volledige selectie was verloren, AC Milan, Internazionale en deze keer ook Fiorentina.
Schiaffino bleef nog steeds bij Peñarol en de Italiaanse clubs kregen nog steeds niet de Uruguayaanse spits zo ver dat hij naar Italië verkaste. Uiteindelijk zou hij in 1954 alsnog richting Italië vertrekken om bij AC Milan 3 kampioenschappen binnen te halen en een Europa Cup-finale te spelen tegen Real Madrid in 1958. In 1960 vertrekt hij naar AS Roma en wint hij een in zijn eerste seizoen de UEFA Cup. Een jaar later besluit de spits zijn carriere te beëindigen en tot op de dag van vandaag staat hij in de harten van de Uruguayaanse voetballiefhebbers nog altijd al een van de belangrijkste voetballers die de Celestes ooit hebben gehad.
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:20
|
|
Als de moderators liever hebben dat deze verhalen in een apart topic komen, mag het van mij verplaatst worden hoor. Ik ben bezig met een verhaal over Alcides Ghiggia nu
|
Eto'o
Geregistreerd: 25-08-2007
Forum berichten: 11824
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:23
|
|
Geweldig om te lezen, Voogel. Hier doe je me echt een plezier mee. 
|
ssvoogel
Geregistreerd: 19-08-2009
Forum berichten: 908
Nieuws reacties: 0
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Wo 17 feb 2010 23:26
|
|
Veel leesplezier 
Zoals ik al zei ben ik bezig met eenzelfde verhaal over Alcides Ghiggia, de maker van de legendarische 2-1 in de laatste groepswedstrijd.
Iedereen heeft het altijd over de WK finale van 1950 maar er was helemaal geen WK finale in 1950. 1950 was een WK met een finalepoule en de poulewinnaar won de Wereldbeker. Brazilie had genoeg aan 1-1.
|
Anoniem
Gedeactiveerd
Geregistreerd: 22-12-2007
Forum berichten: 1455
Nieuws reacties: 2
Woonplaats: -
|
|
Geplaatst: Do 18 feb 2010 16:37
|
|
Super om te lezen ssvoogel! Echt soms kippenvel......
Je kan wel en boek gaan schrijven of voor de voetbalmagazines gaan werken.
En over Uruguay..... daar heb ik wel een zwak voor. Vorig jaar daar een dagje geweest, een dag na de kwalificatie. Zat op een terrasje en raakte aan de praat met de ober en feliciteerde hem. Nou dat vond hij geweldig en er volgde een heel verslag over zijn land en het voetbal. Zo trots, en terecht, dat hij was.
Vind het eigenlijk ook wel, een klein landje, 3 miljoen inwoners. Lieve mensen daar.
|
= actief onderwerp
= inactief onderwerp