Carrière compleet met Ajax

AMSTERDAM - In zijn mobieltje heeft Bruno Silva ook het nummer van zijn oude assistent-trainer Raymond Libregts opgeslagen.

,,Met hem maak ik nog steeds dezelfde grappen,'' lacht de Uruguayaan, terwijl hij nadenkt over de vraag hoe hij zich zijn terugkeer in de Euroborg voorstelt. Hij hoopt maar dat het een beetje meevalt met acties en reacties van het publiek.

Het enige wat hij op voorhand zelf kan doen, is wijzen op zijn relatie met spelers en trainers. Die is weer genormaliseerd na alle tumult rond zijn transfer in de winterstop naar Ajax. ,,Een paar weken geleden ben ik al even teruggeweest bij de club. Toen heb ik ook manager Hans Nijland de hand geschud,'' zegt Silva.

Nijland bevestigt: ,,Het was goed dat Bruno er was. De affaire is wat ons betreft definitief afgesloten. We hebben vorige week met de supportersvereniging gepraat en hopen dat het gezonde verstand zegeviert.''

Achteraf begrijpt Silva de boosheid die zijn werkweigering en vertrek opriepen. Maar supporters moeten hem óók begrijpen. ,,Ik ben 28 jaar. Ik speel rechtsback, sta niet vast in de nationale ploeg van mijn land en ben geen man die er elk jaar tien inlegt. Op de transfermarkt komen er voor spelers zoals ik niet veel kansen. Ik heb nog maar een paar jaar om sportief en financieel alles uit mijn carrière te halen en dat juist Ajax me wilde hebben, maakte het extra speciaal.''

Dat laatste heeft een achtergrond, zegt de speler die in de Arena al vanaf de start prima presteert. Bruno Silva was een jaar of 17 toen hij kennis maakte met de trainingen bij Ajax. Dat gebeurde in de jeugdschool van Danubio FC in Montevideo. De oefenstof uit de Ajax-opleiding was er dagelijkse kost. Silva en zijn teamgenoten bekeken eerst videobeelden van de A- en B-junioren Davids, Seedorf en Kluivert, die dribbelden en scoorden. Vervolgens deden ze hen na.

Elf jaar en twee tussenstops later – hij speelde ook al eens een blauwe maandag in de Russische competitie - is Silva aanbeland op de plek waarvan hij als jongen droomde. ,,Ik heb het Edgar Davids nog niet verteld van die video's. Maar het is voor mij bijzonder dat ik nu met hem samen speel. De Ajax-school is hét voorbeeld geweest voor alle bekende Uruguyaanse spelers die via Danubio in Europa terecht zijn gekomen. Álvaro Recoba is van Danubio net als Diego Forlán, Marcelo Zalayeta en Fabian Carini, de keeper van onze nationale ploeg.''

Eerder bracht de Uruguayaanse kampioen ook Rubén Sosa voort, die nog naast Dennis Bergkamp bij Inter speelde.

Als ze bij Ajax de nieuwe rechtsback moeten typeren, spreekt men van iemand die waardeert waar hij door hard werken is gekomen. Silva is temperamentvol in het veld, maar bedachtzaam daarbuiten. Hij verstaat en spreekt prima Nederlands en bood meteen stof voor kleedkamerhumor door zijn eigen Uruguyaanse thee (mate) mee te nemen.

In Uruguay loopt iedereen de hele dag te lurken uit een beker, waarin een grote hoeveelheid thee is gestampt die voortdurend nat wordt gehouden met heet water uit een thermosfles. ,,Luis (Suárez) en ik drinken het elke dag in de kleedkamer. Het is de geur van Uruguay die we naar Nederland hebben meegenomen.''

Zijn roots liggen in het grensgebied met Brazilië, in Noblia, een dorpje met 3500 inwoners. ,,De meeste mensen in Noblia komen hun hele leven de streek niet uit, laat staan Uruguay of Zuid-Amerika,'' zegt Silva. ,,Zowel naar Montevideo als naar de dichtstbijzijnde Braziliaanse stad Porto Alegre is het 400 kilometer. Voor hen is het onvoorstelbaar waar ik door het voetbal kom en wat ik allemaal meemaak. Ik ben soms zelf ook nog verbaasd.''

Elke zomer is hij met vrouw en kind terug in Noblia. Op vakantie bij zijn moeder, die er alleen woont na de dood van zijn vader in 2004. Tegen jongetjes die vertellen dat ze voetballer willen worden, zegt Bruno Silva dat ze toch vooral moeten studeren.

,,Want er zijn er maar zo weinig die het redden. In Uruguay is profvoetbal geen vetpot. Natuurlijk verdien je meer dan in een gewone baan, maar het is nog niet zo lang geleden dat zelfs internationals letterlijk van de steiger werden geplukt voor een wedstrijd. Ze verdienden bij als schilder of timmerman.''

Zelf maakte hij op zijn 16de een afspraak met zijn ouders. Hij kreeg één jaar de tijd om een contract als prof te verdienen. Als het in die tijd niet was gelukt, zou hij net als zijn twee zussen terugkeren naar school.

,,Ik werd in dat jaar geselecteerd voor de nationale ploeg onder 17 jaar. Dat was de sleutel die ik nodig had om de deur te openen. Daarna heb ik elk seizoen door keihard te knokken stappen kunnen maken. De enige tegenvaller waren de vier maanden dat ik bij Rostov in Rusland speelde. Ik was 23 en stortte me blind in het avontuur. Maar de cultuurshock was te groot. Op mijn eerste dag in februari sneeuwde het vreselijk en ik had nog nooit sneeuw gezien. Ik was heel blij dat de voorzitter van Danubio me na vier maanden terug wilde nemen.''

Toen Groningen zich in 2005 meldde, twijfelde Silva hevig. ,,Ik kon ook veilig de grens over naar een Braziliaanse club. Ik ben alleen op de interesse ingegaan, omdat Groningen een club in de middenmoot van de ranglijst was. Mijn tweede avontuur in Europa wilde ik rustig opbouwen.''

Dat is gelukt en daarvoor dankt hij met name Ron Jans. Die verdiepte zich in zijn nieuwe verdediger uit een andere cultuur.

In zijn eerste vijf wedstrijden pakte Silva vijf gele kaarten. ,,Ik verdedigde zoals ik dat gewend was in Uruguay. Jans is daar goed op ingesprongen. Zijn sterke punt is dat hij voor elke speler een eigen benadering heeft. Passend bij het karakter van die speler. Ik ben rustig in de omgang en eigenlijk altijd vrolijk. Maar op het veld gaat de knop om. Dan kan ik soms gek zijn.''

Zeer betrouwbare rechtsback. Maar ik zou graag een nieuwe wingback zien: Melchiot ofzo..

Zeer betrouwbare rechtsback. Maar ik zou graag een nieuwe wingback zien: Melchiot ofzo..

In principe moeten in een goed functionerend 4-3-3 de aanvallende spelers (en dus de vleugelspelers) kunnen passeren en een goede voortzetting in huis hebben. Voor de backs is dat nog altijd een welkome toevoeging, maar geen must. Combinerend vermogen, loopvermogen en tactisch inzicht zou ik dan als belangrijker willen bestempelen.

Ik zag Silva vanwege z'n leeftijd en prijs wat minder zitten, maar ook om een aantal voetbaltechnische redenen. Het blijft geen geweldige één op één verdediger, al weet hij dat tot nu toe erg goed te verbloemen door direct druk te zetten op z'n tegenstander en zo te voorkomen dat hij met snelheid op hem afkomt. Hij is me eigenlijk meegevallen. Ik ben tevreden over hem, al blijft het behelpen als hij straks tegen een echte rechtsbuiten komt te staan.

Over dit bericht zou ik me niet al teveel zorgen maken, Pablo. Fiorentina had in de winterstop ook al interesse, dus ik neem aan dat dit bericht gedateerd is.

Ik zag Silva vanwege z'n leeftijd en prijs wat minder zitten, maar ook om een aantal voetbaltechnische redenen. Het blijft geen geweldige één op één verdediger, al weet hij dat tot nu toe erg goed te verbloemen door direct druk te zetten op z'n tegenstander en zo te voorkomen dat hij met snelheid op hem afkomt. Hij is me eigenlijk meegevallen. Ik ben tevreden over hem, al blijft het behelpen als hij straks tegen een echte rechtsbuiten komt te staan.

Over dit bericht zou ik me niet al teveel zorgen maken, Pablo. Fiorentina had in de winterstop ook al interesse, dus ik neem aan dat dit bericht gedateerd is.

Welke back is wel echt goed in één op één duels.. Dat zijn er niet zoveel. Als back verdedigen is gewoon ontzettend moeilijk, ook omdat je al die ruimte achter je hebt. Het beste wat je inderdaad kan dan is zo vroeg mogelijk druk zetten op de man zodat hij niet kan aannemen en op snelheid een één op één duel met je aan kan gaan.

Er moet echt goed gescout worden om een hele goede back te halen, je moet er heel snel bij zijn. En dat is Ajax zelden.

Maar al met al hebben we met Silva weinig te klagen. Goede back, heeft niet al teveel gekost. Gewoon een waardevolle speler, één die wellicht nog wel een tijd bij ons speelt

Flinke zege Uruguay

Montevideo, 18 jun 2008

Uruguay heeft fors uitgehaald in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Peru. In Montevideo wonnen de Uruguayanen met 6-0. Bruno Silva droeg negentig minuten bij aan de zege. Luis Suarez was alleen het laatste kwartier van de partij.

Diego Forlan was met zijn drie treffers de grote man bij de thuisploeg. De aanvaller bepaalde de ruststand hoogstpersoonlijk op 2-0. Na de rust sloeg hij nogmaals toe uit een penalty. Carlos Bueno was tweemaal trefzeker en bouwde de voorsprong daarmee uit naar 5-0. Sebastian Abreu hielp het thuisland in blessuretijd nog aan een zesde treffer.

Uruguay staat nu vierde in de WK-kwalificatiepoule. Colombia, Argentinië en koploper Paraguay hebben niet alleen meer punten, de landen speelden tot nu toe ook een wedstrijd minder. De top-vier plaatst zich direct voor het WK van 2010 in Zuid-Afrika. De nummer vijf speelt een uit- en een thuiswedstrijd tegen de nummer 4 uit een andere poule.

In mijn ogen heeft Bruno Silva, Ogararu al snel doen vergeten. Silva volgde ik nog niet zo in zijn tijd bij FC Groningen maar zijn wedstrijden tot nu toe bij Ajax waren redelijke constant. Aanvallend is hij erg sterk maar verdedigend moet hij nog het één en ander leren.