Zeiden ze dat letterlijk, Scip?

Sarpong zet grote stappen vooruit

Amsterdam, 30 sep 2008
Jeffrey Sarpong verbreekt dit seizoen veel persoonlijke records. De teamspeler doet zichtbaar zijn voordeel met het vertrouwen van zijn coach.

22 december 2005, het Jan Louwers Stadion in Eindhoven
Ajax heeft het treffen in de achtste finales van het bekertoernooi met 1-6 gewonnen van FC Eindhoven. Met de zege zetten de Ajacieden van trainer Danny Blind een goede stap naar een bekertriomf, later in het nieuwe kalenderjaar. In de door vrieskoude weinig aanlokkelijke catacomben van het Eindhovense stadionnetje staat een kleine Ajacied alle verslaggevers stralend te woord. De 17-jarige Jeffrey Sarpong heeft een geslaagd debuut in Ajax 1 in de benen. Na de schouderklopjes van Blind incasseert de debutant ook de complimenten van sommige Ajax-watchers. Als invaller voor Angelos Charisteas was Sarpong het laatste kwartier van de partij. Tussen ervaren en geharde voetbalmannen als Hatem Trabelsi, Nourdin Boukhari, Juanfran en Tomás Galásek heeft Sarpong zich knap staande gehouden. De jeugdopleiding van Ajax heeft weer een nieuw talent afgeleverd.
,,Tijdens de warming up was ik wel wat zenuwachtig”, erkent Sarpong. De Ajacied oogt bescheiden, maar komt gaandeweg zijn terugblik meer en meer los. ,,Maar toen ik eenmaal in het veld stond, ben ik gewoon gaan voetballen. Dat leek me het best. Nu ben ik blij. Hartstikke blij zelfs.” Om een tikkeltje mysterieus af te sluiten met: ,,Het begint toch allemaal met een debuut.” Tiener Jeffrey Nana Darko Sarpong lijkt zowaar met de kennis en kunde te spreken van een ervaren voetbalman. De hardheid moet de technicus zichzelf nog meester maken.

14 september 2008, de Amsterdam ArenA
Bijna drie jaar na zijn debuut speelt Jeffrey Sarpong tegen Roda JC zijn negentiende officiële wedstrijd in het vlaggenschip van de Amsterdamse club. De wat ‘hangend’ spelende linksbuiten dartelt en dwarrelt – bij vlagen – door de Limburgse defensie. Negentig minuten lang krijgt Sarpong het vertrouwen van zijn coach. De aanvaller is gegroeid als voetballer en geniet zichtbaar van de ambiance in de uitverkochte ArenA. De Ajacieden op en rondom de grasmat verkeren in een prima stemming. Ajax besluit de toch al zonnige voetbalmiddag met de eerste overwinning van het nieuwe seizoen. Thomas Vermaelen loodst de thuisclub met een rake kopstoot voorbij de gasten uit Kerkrade (1-0). Sarpong viert het feestje na afloop mee met zijn medespelers en supporters. Lachend stapt de basisspeler van het gras.
Kort na de wedstrijd toont Sarpong zich tevreden met het resultaat. Al blijkt een kritische kanttekening snel geplaatst. Het kan altijd beter, doceert de immer kritische Ajacied. ,,Ik kijk toch met dubbele gevoelens terug”, is Sarpong openhartig in de catacomben van de Amsterdamse voetbaltempel. ,,Enerzijds ging het best lekker. Maar aan de andere kant was het soms ook onder de maat. Wat beter moet? Mijn balvastheid en rendement. Dat zijn punten die zeker moeten verbeteren.” De lach bij het afscheid verraden zelfvertrouwen richting toekomst.

19 september 2008, het Partizan Stadion in Belgrado
Ajax heeft zojuist een prima stap gezet richting de poulefase van het UEFA Cuptoernooi. Fudbolski Klub Borac Cacak is zojuist, ouderwets, in de voetbalpan gehakt. Vier keer lieten de Amsterdammers de meegereisde fans juichen. Basissspeler Sarpong werd – in zijn Europese debuut - een kwartier voor tijd afgelost door Siem de Jong. De wissel leek er vooral een met een tactische achtergrond. Net als vier dagen eerder voor eigen publiek, speelde Sarpong ook tegen de ploeg uit Cacak verdienstelijk. Ondanks de bijeen gespeelde voldoende baalt Sarpong. Een moment heeft zijn avond verpest. Vlak voor de rust leek de linkeraanvaller de bal simpel in te kunnen schieten. Sarpong had de heenwedstrijd al in een vroeg stadium kunnen beslissen. Vooral tot zijn eigen ongeloof werkte de aanvaller de bal náást het doel van Branko Grahovic. ,,Hij had er gewoon in gemoeten”, klinkt het mat bij het verlaten van de kleedkamer van het Partizan Stadion. Sarpong mokt nog wat na. ,,De keeper ging vroeg naar de grond. Misschien had ik rustiger moeten blijven. Volgende keer gaat die bal er gewoon in…”

De grimmig kijkende politiebeambten kunnen Sarpong helaas ook niet verder helpen. Omgeven door een heuse haag van politie-blauw baant de ontevreden Ajacied zich een weg richting de ronkende spelersbus. Met een tweede basisplek in een week, heeft Sarpong een nieuwe stap gezet. Een sterke stap vooruit. Nooit eerder beleefde hij zo’n zware voetbalweek.

Drie dagen voor de Klassieker tegen Feyenoord, lonkt mogelijk alweer een nieuwe basisplek. De derde op rij. Veel redenen om zijn basisploeg te veranderen lijkt de Ajax-coach niet te hebben. ,,Het is nu belangrijk goed naar mijn lichaam te luisteren”, beseft Sarpong, kort voor het betreden van de bus. Met een knikje, over de schouder richting speelveld: ,,Vooral na een wedstrijd op zo’n zwaar veld. Het is belangrijk straks rust te pakken. Hopelijk mag ik zondag opnieuw aan de bak. Drie wedstrijden in een week spelen, dat zou mooi zijn.” Glimlachend: ,,Heel mooi zelfs.” Met Sarpong in de bus blazen de Ajacieden de aftocht richting hotel. Sarpong maakt het zich gemakkelijk in zijn stoel. De I-pod brengt de broodnodige afleiding. De vermoeide benen worden gestrekt. Zondag brengt hopelijk nieuwe kansen.

20 september 2008, de Amsterdam ArenA
Een vliegreis van Belgrado naar Amsterdam en een uitlooptraining verder, schuift Sarpong aan in een van de vergaderzaaltjes Ajax in de ArenA. De blik is weer fris. Het hotelpak en het trainingspak zijn verruild voor vrijetijdskleding. In geval van Sarpong betreft het ook ditmaal een trainingspak. Het gitzwarte pak is afgezet met kleurige adidas-strepen. Vroeg op de vrijdagavond kijkt Sarpong alweer hongerig vooruit naar de komende strijd in Rotterdam.

Het vertrouwen van zijn trainer doet hem goed, benadrukt Sarpong. ,,Ik voel me goed en moet dit gevoel proberen vast te houden. Voor mij is dit seizoen alles toch nieuw. Nu moet ik er staan, dit seizoen wil ik me bewijzen. Met de selectie wil ik kampioen worden. Mijn persoonlijke doel is een basisplaats.”
Aantreden in een Klassieker heeft iets extra’s. Sarpong heeft toch al iets speciaals met de club waartegen hij ooit zijn competitiedebuut maakte. Begin 2006 was Sarpong in de Kuip invaller Wesley Sneijder. ,,Als jeugdspeler merk je al hoeveel rivaliteit er is tussen Ajax en Feyenoord. Die rivaliteit maakte de wedstrijden tussen beide clubs altijd wat hectischer dan andere duels. Er is altijd strijd. Dat was eigenlijk al zo toen ik bij de E’tjes mijn eerste Klassieker speelde. Ook toen al was je extra blij als je van Feyenoord had gewonnen. Als je verloor was je echt down. Onderling, tussen de spelers is trouwens veel minder sprake van rivaliteit. Vooral omdat je elkaar ook ontmoet bij het Nederlands elftal.”

Terugkijkend op weer een nieuwe wedstrijdervaring houdt Sarpong zichzelf opnieuw een kritische spiegel voor. Na Roda JC bracht ook FK Borac ‘verbeterpunten’. De Ajacied deelde zijn ervaringen al in een persoonlijk gesprek met zijn trainer. ,,Ik heb tot nu toe nog niet helemaal kunnen brengen wat ik brengen kan. Dat vind ik, en dat vindt de trainer ook.” Sarpong heeft zijn kunsten in Ajax 1 tot nu toe vooral mogen tonen als linksbuiten. Maar de rechtspoot is vooral opgeleid als aanvallende middenvelder. ,,Ik ben geen stijve linksbuiten”, vertelt Sarpong over de inhoudelijke kant van zijn aanvallende rol. ,,Ik mag in de bal komen en voetbal met mijn gezicht naar het vijandelijke doel. En eigenlijk heb ik in de jeugd overal wel gestaan op het middenveld. Ook als linksbuiten voel ik me best prettig.”

21 september 2008, de Kuip in Rotterdam
Jeffrey Sarpong heeft waar hij op hoopte. Tegen Feyenoord, in zijn tweede optreden in de Kuip, behoort de aanvaller opnieuw tot de startende elf. Sarpong betaalt het vertrouwen van zijn coach uit met de openingstreffer. Zeven minuten voor rust slaat Sarpong hard toe met zijn (iets) mindere linkerbeen. Henk Timmer heeft geen verweer op het prima geplaatste schot. Het is het eerste doelpunt van Sarpong als speler van Ajax 1. Sarpong blijft opnieuw recht overeind in de bij vlagen stekelige en altijd licht ontvlambare wedstrijd. De meest ervaren voetbalmannen om hem heen heten dit keer Oleguer, Maarten Stekelenburg en Klaas Jan Huntelaar. Ondanks dat de Amsterdammers tweemaal een voorsprong nemen, eindigt de Klassieker onbeslist. Ajax had meer verdiend.

,,Mijn doelpunt kwam op een goed moment”, kijkt Sarpong terug op de tumultueus verlopen Klassieker. ,,Na rust was het meer vechten dan voetbal. Er werd toen vooral strijd geleverd. Het was best zwaar. Ook omdat ik nog nooit zoveel wedstrijden achter elkaar heb gespeeld in Ajax 1. Dit is echt nieuw voor mij. Nieuw maar prettig. Drie keer achter elkaar in de basis; het gaat goed. Jammer dat het wel nog 2-2 is geworden. Onterecht eigenlijk." Sarpong is als voetballer onmiskenbaar gegroeid.

Bron: Ajax.nl

Een echte Ajacied, die jongen. En uiterst sympathiek. Spreekt ook iedereen met U aan en zo. Mooi is dat

Ik heb morgen in de trein niets te doen dus denk dat k de VI maar ga kopen Hoop hem vrijdag gescand te hebben

Heeft iemand de nieuwe VI thuis liggen? Ik zou graag het interview met Sarpong lezen, dus als iemand het in zou kunnen scannen zou dat geweldig zijn.

Een echte Ajacied, die jongen. En uiterst sympathiek. Spreekt ook iedereen met U aan en zo. Mooi is dat.

Maurice, ook jij bedankt. Dat filmpje had ik nog nooit gezien. Sarpong is wel een jongen met iets meer inhoud dan de gemiddelde voetballer, heb ik zo het idee. Sowieso is z'n achtergrond wel geinig vanwege de manier waarop hij bij Ajax is terechtgekomen. Maar ook z'n verdere liefde voor Ajax, de manier waarop hij iedereen met u aanspreekt, zijn geloof, hoe hij is omgegaan met het overlijden van z'n moeder en het feit dat hij ondanks de interesse van z'n vader Chelsea de deur wees, maken hem voor mij een sterke persoonlijkheid.