Vertonghen voelt zich ijzersterk

Amterdam, 02 jan 2009
Niemand keek dit najaar raar op van het nieuws rond zijn contractverlenging. Inmiddels lijkt Jan Vertonghen niet meer weg te denken uit het eerste van Ajax.

Vlak voor de zondag van 28 september was Jan Bert Lieve Vertonghen akkoord met Ajax over een contractverlenging tot 2013. De formele plichtplegingen stonden voor de week erna in de agenda. In het tussenliggende weekend scoorde Vertonghen twee keer tegen Vitesse, en werd hij volkomen terecht uitgeroepen tot ‘Ajacied van de wedstrijd’, nadat hem door trainer Van Basten eerst ook nog een applausvervanging, zoals men dat in Vlaanderen omschreef, was gegund. ,,Het was mooi dat het zo uitkwam", zegt Vertonghen. ,,Twee doelpunten. Het heeft niets gedaan aan de hoogte van het contract. Zo werkt het natuurlijk niet. Gelukkig. Voor mij is de verlenging een prachtige waardering voor de afgelopen jaren. Ik heb er niet lang over hoeven nadenken."

Hij heeft er 21 jaar voor nodig gehad om zover te komen. Via de jeugd van VK Tielrode. Van die Vrienden Klub (VK) maakte Vertonghen de overstap naar een satellietclub: Germinal Beerschot Antwerpen. En vandaar volgde Vertonghen de weg die Thomas Vermaelen al twee jaar eerder aflegde. ,,Voor mij was de overgang naar Ajax een uitkomst. Want ik betwijfel of ik in België het niveau had kunnen halen waarop ik nu zit. Ik ben pas laat naar Ajax gekomen. Dat had het voordeel dat ik tot mijn 16de bij mijn ouders kon blijven. Als ik eerder de keuze had gehad, had ik het niet gedaan. Want het is een grote stap."

Vertonghen kwam in de A-junioren terecht en daarna in Jong Ajax. In dat team maakte Vertonghen in een bekerwedstrijd een goal die de hele wereld over ging. ,,Gelukkig beginnen steeds minder mensen over dat doelpunt, want ik ben er wel een beetje klaar mee", verzucht Vertonghen. Het doelpunt waaraan hij niet wil worden herinnerd, is de geschiedenis ingegaan als één van de mooiste, maar ook één van de onsportiefste doelpunten aller tijden. Cambuur had de bal uitgeschoten om de blessurebehandeling van Ajacied Derk Boerrigter mogelijk te maken. Na de daaropvolgende inworp schoot Vertonghen de bal over veertig meter terug richting Cambuur-keeper Van der Vlag. Tot zijn en ieders schrik vloog de bal schitterend in de kruising. Duizendmaal excuses van Vertonghen waren niet voldoende om de verontwaardiging te doven. Pas toen de tegenpartij ongehinderd mocht tegenscoren, luwden de gemoederen. Maar het was natuurlijk niet dat doelpunt dat deed vermoeden dat Vertonghen een groot talent was. Zijn hele spel smaakte naar meer. Voor het seizoen 2006-2007 deed hij dan ook een groot deel van de voorbereiding mee in de ploeg van Henk ten Cate. Iedereen was enthousiast over zijn prestaties en de Belg werd toegevoegd aan de selectie. Maar veel verder kwam hij niet. De verhuur aan RKC Waalwijk kwam als een verlossing.
,,Ik was mijn zelfvertrouwen bij Ajax voor het beste deel kwijtgeraakt", herinnert Vertonghen zich. ,,Ik kwam er nauwelijks aan spelen toe, terwijl ik zelf zeker wist dat ik Jong Ajax was ontgroeid. Ik kwam er maar niet bij. Nooit zat ik bij de selectie van het eerste. Echt nooit. 'Kan ik het wel?', vroeg ik me toen af. Kennelijk ontbrak er iets, althans in de ogen van de mensen die het op dat moment moesten beslissen. Maar wat? Ik wist het niet. Het werd me bij Ajax ook niet uitgelegd. RKC was nodig om mezelf te tonen dat ik goed genoeg was. Martin van Geel had gelukkig wel gezegd dat ik sowieso terug zou komen bij Ajax. Bij RKC Waalwijk kon ik het laten zien. Dat was heel belangrijk. Ik hervond er mijn zelfvertrouwen."
Een half seizoen later keerde Vertonghen weer terug bij Ajax. Onder Adrie Koster kon hij direct laten zien dat hij wel degelijk in Ajax 1 thuis zou kunnen horen.

In het interbellum van 2008 reikte Vertonghen met het olympisch elftal tot de halve finales van Peking. Hij speelde zelf bijzonder sterk, net als de hele Belgische ploeg.
,,Wij wisten dat we die kwaliteiten hadden", kijkt Vertonghen terug. ,,We hadden misschien nog verder kunnen komen. Maar tegen Nigeria misten er wat. Vermaelen, Fellaini, Kompany. Dat heeft ons de das omgedaan. We hadden een goed team, maar geen grote selectie. Als we compleet waren geweest hadden we de finale kunnen halen."
Vertonghen heeft goede hoop op een revival van de Belgische nationale ploeg, waar het de laatste jaren louter kommer en kwel was. Hij keerde sterk, fit en gelouterd terug naar Amsterdam. Vertonghen: ,,In de zomerstop werk ik altijd keurig mijn schema af, maar op een of andere manier presteer ik in het begin altijd matig. Ik ben een trage starter. Nu stond ik er meteen. Het voordeel van de Spelen was dat ik een veel betere voorbereiding draaide bij de club dan anders. Ik zat in een ritme en was fit."
Dat kwam de nieuwe trainer Van Basten goed uit. Vertonghen werd een vaste waarde. Ajax gaat met kleine stapjes vooruit. Vertonghen met sprongen. Op welke plek Vertonghen het meest tot zijn recht komt, is nog niet uitgekristalliseerd. ,,Ik weet dat zelf ook niet", zegt Vertonghen. ,,Centrale verdediger, linksback, verdedigende middenvelder, linkshalf. Ik ben inzetbaar waar nodig. Ik kwam in de ploeg als linksback. Dat is niet mijn favoriete plek. Op de ene positie heb je meer handelingssnelheid nodig, op de andere meer explosiviteit. Snelheid. Maar ik heb ook scorend vermogen. Dat moet een trainer tegen elkaar afwegen. Als ik zelf al zou weten waar ik het beste uit de voeten kan, dan nog zou ik mijn plek absoluut niet kunnen afdwingen, Daar heb ik niet de status voor. Voorlopig ben ik al lang blij als ik erin sta."
Ondanks zijn doelpunten en goede spel blijft de Belg kritisch op zichzelf. ,,Met mij gaat het op en af, net als met het team", vat hij de wonderlijke seizoensstart van Ajax samen. ,,Ajax gaat met pieken en dalen. Af en toe voetballen we goed. Soms ook niet, maar het is dan belangrijk om ook die mindere wedstrijden te winnen. Zo is PSV ook al eens kampioen geworden. Dat is ook een kwaliteit." Vertonghen geeft toe dat bij Ajax de wil er wel altijd is om dominant te zijn, maar het vermogen niet altijd. De tegenstanders werken ook niet mee. Het traditionele ontzag is verdampt. Maar volgens Vertonghen hoeft dat niet perse een nadeel te zijn. ,,Je moet niet altijd de bal willen hebben", legt hij uit. ,,De tijden zijn veranderd. Je kunt het initiatief ook aan de tegenstander laten en zelf compact spelen. Maar ik zie gelukkig wel een stijgende lijn. We trainen ook veel op druk zetten en balbezit. Maar of je ook altijd zo moet willen voetballen, is een andere vraag."

Vertonghen moet jeugd afschudden


Jan Vertonghen van Ajax op zoek naar de bal. Foto ANP/Olaf Kraak

Ajax hervat morgen in Nijmegen tegen NEC de competitie. Jan Vertonghen vertolkt als centrale verdediger dit seizoen een belangrijke rol bij de Amsterdammers. Maar een leider is de 21-jarige Belg nog niet. 'Om leiderschap af te dwingen, moet ik me anders gaan gedragen.' 'Ik voel me beter en sterker worden, belangrijker voor elftal.'' Jan Vertonghen zegt het met verholen trots. Hij miste geen competitiewedstrijd in de eerste seizoenshelft, waarin hij uitgroeide tot drijvende kracht van een elftal dat aan stabiliteit won. ''Vertrouwen is altijd belangrijk voor me geweest, en deze trainer geeft me dat.''

Deze trainer is Marco van Basten. De man die rigoureuze maatregelen niet schuwt en in een topsportklimaat weinig boodschap heeft aan de sociale dwarsverbanden in zijn spelersgroep. Dat Vertonghen zijn vriend en landgenoot Thomas Vermaelen uit het hart van de defensie heeft verdrongen, zal Van Basten een zorg zijn. Vermaelen is nu linksback, óók de positie van Robbert Schilder, die op zijn beurt weer een kameraad is van de twee Belgen.

''Die concurrentiestrijd zet onze vriendschap niet onder druk,'' zegt Vertonghen. ''Het zou anders zijn geweest als ik naar de trainer was toegestapt en had gezegd: 'Ik wil centrale verdediger zijn.' Maar zo is het niet gegaan. Het was voor mij ook een verrassing. Ik had niet verwacht Thomas daar snel te verdrijven.

Ik vind mezelf ook nog niet sterk genoeg als verdediger. Dat onderdeel beheerst Thomas beter dan ik. Maar ik weet waarom ik er sta: om voetballend iets extra's te brengen. Veel van de opbouw begint bij mij.''

''Waar ter wereld je ook komt: verdedigers zijn verdedigers. Maar bij Ajax moet van achteruit ook veel voetbal komen. Ik speel op een positie die het meest afwijkt van die bij andere ploegen: de plek waarop Ajax het verschil met de tegenstander wil maken. Als je uit een andere voetbalcultuur komt is dat moeilijk te bevatten. De spelopvatting van Ajax is uniek.''

En die dreef hem als zestienjarige naar Nederland. Gek, realiseert hij zich nu, dat hij eerder wel zijn bedenkingen had bij de overgang van Tielrode naar Germinal Beerschot Antwerpen, maar dat hij over Ajax, toch een veel grotere stap, geen minuut hoefde na te denken. Lachend: ''Bij mijn ouders was het precies andersom.''

Vertonghen werd ondergebracht bij een gastgezin in Ouderkerk aan de Amstel. ''Het klikte tussen mijn ouders en die familie. Ik heb veel aan het gastgezin te danken. Ik was net zestien toen ik binnenstapte, je voelt je heel stoer op die leeftijd, maar de opvoeding is feitelijk nog niet klaar. Gastouders kunnen de echte ouders nooit vervangen, maar ze hebben het uitstekend overgenomen.
Net als de ouders van mijn vriendin. Zij hielpen mij integreren. Daar ben ik heel dankbaar voor.''

Bijna twee jaar geleden overleed de vader van Vertonghen aan de gevolgen van een hersentumor. Het grootste verdriet heeft hij verwerkt.

''Er hebben nog andere dingen gespeeld in de privésfeer, die niet zijn om over uit te weiden. Het zijn harde levenslessen. Andere jongens krijgen dat op hun dertigste of veertigste voor hun kiezen, ik nu al. Het maakt soms cynisch, maar ook realistisch.

Ik stel me meer open voor dingen buiten het voetbal. En je wordt erdoor gehard. Elk nadeel heeft zijn voordeel, zegt men hier. Maar ik had die nadelen liever nog niet ondervonden. Ik moet proberen het positieve in te zien van de dood van een familielid, terwijl dat eigenlijk niet kan.''

Door de dood van zijn vader is Vertonghen iets dichter naar zijn twee broers toe gegroeid. ''Emotioneel vooral. Ik zou ze liever iets vaker zien, maar het contact is redelijk.

We zijn op jonge leeftijd gescheiden van elkaar. Al op mijn twaalfde was ik tussen zeven uur 's morgens en tien uur 's avonds weg vanwege het voetbal. Buiten de weekeinden zagen we elkaar niet. Dan is het moeilijk iets op te bouwen. Onze band was sterker geweest als ik in België was gebleven.'' Niet dat heimwee hem in zijn greep houdt, integendeel. ''Amsterdam is mijn stad geworden. Ik sta te boek als rustige jongen, maar ik heb ook een uitbundige kant en die is hier tot bloei gekomen. Ik heb een huis gekocht in Zuid. Mijn vriendin woont op de Nieuwmarkt. Ik spring drie, vier keer per week op de fiets naar het centrum. Ik ben niet zo'n winkelaar, maar ik vind het leuk om mensen te kijken. Ik heb de stadsmens in mij ontdekt.''

Aan de Openbare Scholengemeenschap Bijlmer haalde Vertonghen zijn vwo-diploma. Hij zat in de klas met zijn huidige vriendin, en met Tom de Mul, die tegenwoordig voor Racing Genk voetbalt. ''Op school heb ik Amsterdam leren doorgronden. In die omgeving ben je meer onderdeel van het gewone leven dan bij de club. Ik heb er een geweldige tijd gehad, onnoemelijk gelachen en veel vrienden gemaakt uit allerlei culturen.''

''Volgende maand zijn mijn vriendin en ik vijf jaar samen. Ik ben wel een trouwe jongen. Vijf jaar is niet iets vluchtigs. Ik sta open voor haar dingen en zij voor die van mij. Ze is oprecht geïnteresseerd in voetbal geraakt. Ben ik in België voor een interland, vertelt zij me wat zondagavond bij Studio Voetbal is gezegd.

Mijn vriendin zegt vaak: 'Ik ben de enige die het met jou uithoudt.' Maar volgens mij is met Jan Vertonghen goed samen te leven. Ik ben netjes, stipt. Wisselvallig sociaal.

Ik kan de grootste gangmaker zijn in een groep, maar ik trek me soms terug met een boek. Die rust heb ik af en toe nodig.''

Met Vermaelen deelde Vertonghen vorige week een huisje in Portugal, tijdens het trainingskamp van Jan Vertonghen: 'Amsterdam is mijn stad geworden, mijn uitbundige kant is hier tot bloei gekomen.''

Onduidelijkheid over Vertonghen
UTRECHT - UTRECHT - Trainer Marco van Basten krijgt maandag duidelijkheid over de blessure van Jan Vertonghen. De Belg viel zondag in de slotfase van het door zijn ploeg gewonnen uitduel met FC Utrecht (0-2) geblesseerd uit.

,,Hij voelde een verkramping bij zijn hamstring,’’ aldus Van Basten. ,,Hij kan echter ook iets hebben verrekt of gescheurd.’’

Gabri laat maandag een scan van zijn gekwetste kuit maken. De Spanjaard raakte donderdag tijdens de thuiswedstrijd tegen Fiorentina (1-1) geblesseerd.

Luis Suarez mist zondag de uitwedstrijd tegen ADO Den Haag. Hij kreeg een gele kaart tegen FC Utrecht en is daardoor geschorst.

Vertonghen vier tot zes weken uit de roulatie

Jan Vertonghen is voorlopig uit de roulatie. Onderzoek heeft uitgewezen dat de verdediger van Ajax een scheurtje in zijn hamstring opgelopen heeft, waardoor hij vier tot zes weken niet in actie kan komen. Dat meldt Ajax op haar website.
Vertonghen liep de blessure afgelopen zondag op, in de slotfase van de wedstrijd tegen FC Utrecht. Door de kwetsuur mist de Belg niet alleen een handvol competitieduels, maar ook de dubbele confrontatie met Marseille in de UEFA Cup.

De blessure van Vertonghen is de tweede tegenvaller voor Ajax deze week. Eerder werd al duidelijk dat Gabri door een kuitbeenblessure twee weken uitgeschakeld is.

Rust er een vloek ofzo op dit Ajax??

Rust er een vloek ofzo op dit Ajax??

Rust er een vloek ofzo op dit Ajax??

Rust er een vloek ofzo op dit Ajax??

Dit is zo ongeloolijk balen, man.

Rust er een vloek ofzo op dit Ajax??

Dit is zo ongeloolijk balen, man.

Dat slaat nergens op Ad, bij AZ ligt zowat de hele verdediging eruit! Ajax heeft gewoon pech maar AZ kan het gewoon beter opvangen zodat het minder uitmaakt! Wij moeten er nu ene Anita erin zetten! (niets ten nadele van Anita) Maar die jongen moet nog gewoon veel leren! En zes weken is gewoon standaart bij blessures ook al heb ik wel het gevoel dat het bij Ajax wel altijd word overdreven! De spelers zijn altijd weer eerder terug!