Publiek leeft mee met talent

Bron: De Telegraaf

Het gevoel bekroop me ineens tijdens NAC-AZ. Er stonden zoveel weinig zeggende buitenlanders in het veld, dat mijn aandacht met de minuut verflauwde. Natuurlijk heb je in Engeland ook teams die bol staan van buitenlanders, maar die hebben wel kwaliteit. In Nederland houdt het bij de meeste clubs niet over.

Een totaal ander gevoel heb ik momenteel als ik naar Feyenoord kijk. Nog niet zo lang geleden ook een doorgangshuis van niet erg goede buitenlanders, maar door alle financi�le problemen nu gedwongen om voor de jeugd te kiezen. En wat gebeurt er? Het publiek toont alle begrip, begrijpt dat het met zoveel jonge knullen af en toe mis kan gaan.

Het is ook een kwestie van uitstraling. Talenten als Georginio Wijnaldum en Leroy Fer zijn niet alleen goede spelers, uit eigen ervaring weet ik dat het ook heel goeie gasten zijn. Met een instelling die aanstekelijk in een groep werkt. Daardoor ontstaat een proces dat motiverend werkt. Het publiek voelt dat en raakt steeds meer betrokken bij zo'n groep.

Hetzelfde zag je bij Ajax-Vitesse. De Arnhemmers hadden met de 17-jarige Marco van Ginkel en de ��n jaar oudere Davy Pr�pper twee grote talenten in het veld staan, die ook nog eens allebei scoorden. Intussen liepen in het team nog een hele rits jongens van tussen de 19 en 21 jaar rond. Mooi om te zien.

Dat vond ik ook over de manier waarop het Ajax-publiek op het spel van Roly Bonevacia en later Florian Jozefzoon reageerde. Je kon gewoon voelen hoe de supporters met die jongens meeleefden. Iedereen zat als het ware te duimen dat ze een goede wedstrijd zouden spelen.

Ik wil er alleen maar mee zeggen, dat spelers als Van Ginkel, Pr�pper, Bonevacia en Jozefzoon clubs als Vitesse en Ajax alleen maar extra herkenbaar maken. Met zulke spelers hebben de supporters w�l een band.

Bovendien laten ze zien, dat debuteren op jonge leeftijd geen probleem is.

Toen ik 17 was, werd ik nog wel goed genoeg bevonden om in het eerste te spelen. Nu vinden ze je te jong. Terwijl als ik zou moeten kiezen tussen een Fin van 23 en een Nederlands talent van 17 jaar, ik het wel wist.

Natuurlijk loop je risico's, maar vieren we nu dan wel het ene succes na de ander? Nee, dus. Daarom is Feyenoord ook goed bezig. Goede wedstrijden worden weliswaar met slechte afgewisseld, maar zoiets is niet meer dan normaal. In mijn tijd zouden we door onze onbezonnenheid ook een EK en een WK missen, maar dat kwam zo hard aan, dat we er wel van leerden en met al die ervaringen met onze generatie uiteindelijk de basis zouden leggen voor de Europese titel in 1988.

Als iemand goed is, dan is-ie goed. Dan heeft zo'n talent er alleen maar baat bij als hij veel wedstrijden speelt. Gelukkig beginnen steeds meer clubs dat door te krijgen. Alleen is het jammer dat dit niet door doordacht beleid is gebeurd, maar door de problemen waar ze in terecht zijn gekomen. Het is alleen te hopen dat er van geleerd wordt en de clubs nooit meer dezelfde fout zullen maken.

Kieft: Barcelona en Ajax

Bron: De Telegraaf

FC Barcelona heeft de beste jeugdopleiding omdat de beste ploeg van de wereld zo�n zes spelers uit de eigen opleiding in het veld heeft staan. Ajax stond bekend om de beste jeugdopleiding tot halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw. Jongens als Clarence Seedorf, Edgar Davids, de broertjes De Boer en Patrick Kluivert zijn van vergelijkbaar niveau met Xavi, Iniesta, Pedro en Busquets. Het verschil met het huidige Ajax is dat de club geen exceptionele talenten meer weet af te leveren. Met Barcelona-Arsenal en Ajax-Spartak Moskou in ��n week kwam dat nadrukkelijk aan de oppervlakte.

De oplossing heb ik niet voorhanden en de oorzaak evenmin en toch vind ik het opmerkelijk. Ook al omdat er in de basis niet echt anders wordt gewerkt in de jeugdopleiding ten opzichte van vroeger. Ik kan er een beetje over oordelen omdat ikzelf in de keuken heb gekeken en m�n zoon later de jeugdopleiding heeft gevolgd. Als ik er toch iets over zeg: misschien dat er iets mis is met het signaleren van talent als spelers als Jeremain Lens en Eljero Elia bij Ajax worden weggestuurd en later via een omweg alsnog het Nederlands elftal halen. Plus dat de Ajax-opleiding niet meer die aantrekkingskracht heeft van vroeger. Iemand als Luuk de Jong misstaat niet bij Ajax, maar waarom zou hij voor Ajax kiezen als FC Twente misschien veel beter is voor zijn persoonlijke ontwikkeling?

Van het huidige Ajax heeft Christian Eriksen het potentieel om de absolute top te halen. Hoewel hij er nog lang niet is, bleek ook tegen Spartak Moskou. Toch bezit hij wel de exceptionele kwaliteiten om het uiteindelijk te maken. Maar het is wel duidelijk dat Ajax te weinig van zulke spelers heeft rondlopen om onderscheidend te kunnen voetballen zoals FC Barcelona. Ik begrijp goed dat Ajax wel de intentie heeft om zulk voetbal te spelen, maar ook op het Nederlandse niveau heb je bepaalde kwaliteiten nodig om dat waar te kunnen maken. Zonder spelers die iemand kunnen uitspelen met een individuele actie wordt het al bijna een onmogelijke opgave. Je hebt Eriksen bij Ajax en verder Miralem Sulejmani en Lorenzo Ebecilio, maar bij die twee moet je altijd maar afwachten of ze het brengen wat je van ze verwacht.

Daarom denk ik dat Ajax het zelfs nog moeilijk krijgt om bij de eerste twee te eindigen in Nederland en dus zicht te houden op de Champions League volgend seizoen. PSV heeft vijf punten voorsprong en dat is veel in deze slotfase van de competitie. FC Twente valt met twee punten voorsprong op Ajax te achterhalen, maar als je de twee selecties tegen elkaar afzet, vind ik FC Twente meer kwaliteit bezitten.

En dan mist Ajax ook nog Mounir El Hamdaoui. Frank de Boer maakt een goede en stabiele indruk in de affaire El Hamdaoui. Die moet zich in het team- en clubbelang snel schikken en als spits doen wat de trainer van hem vraagt. Hij bezit de kwaliteiten om als spits van Ajax te spelen. Als je als team optimaal wil presteren, mag het voor hem niet teveel gevraagd zijn om iets van zijn persoonlijke vrijheid in het veld in te leveren. Dat is ook een kwaliteit. Voor Xavi, Iniesta en Messi trouwens een vanzelfsprekendheid.

De Boer maakt Ajax sympathiek

Als jonge voetballer voelde ik me bij Ajax vooral veilig. De Meer was weliswaar wat klein en oud, maar je zat wel dicht bij elkaar. Ajax was voor mij meneer Kamlag, Dirk de Groot en de broers Van Eijden.

Ik moest daar jaren later nog vaak aan denken, toen mijn zoon de jeugdopleiding doorliep. Het was zogenaamd allemaal geprofessionaliseerd, maar ik vond het vooral koud. En dan het cynisme. Dat overheerste in alle geledingen van De Toekomst.

Daarom werd ik ook aangenaam verrast door de prettige, nederige wijze waarop Frank de Boer met het kampioenschap omging. In het begin vond ik hem nog iets te veel praten, maar later werd hij steeds rustiger. Met een imponerende bescheidenheid, toen na het behalen van de titel om hem heen alle emoties los zouden barsten. Door Frank de Boer ga je Ajax weer sympathiek vinden.

Voor de rest prik ik door al die juichverhalen heen. Als Ajax en PSV, met de budgetten die ze hebben, gelijkwaardig zijn aan de rest, dan zegt dat iets over het niveau. Het is gewoon niet goed. En zeker niet goed genoeg.

Ajax - FC Twente leek een goede wedstrijd, maar was dat wel zo? Met alle respect, als je door de geweldige sfeer en alle emoties heen kijkt dan kan dat toch niet de norm zijn? Ik vraag me af of al die mensen die van alles roepen dat wel beseffen.

Intussen is PSV de laatste jaren w�l heel goed voor me geweest. Op een manier waaruit veel respect spreekt. Ik wil me echt niet groter maken dan ik ben, maar in Eindhoven hebben ze me het gevoel gegeven dat ik ooit iets betekend heb.

Mijn contacten met Ajax houden niet over. Ik heb nog contact met Marco van Basten, omdat we elkaar regelmatig in de tv-studio zien. Verder is het altijd prima om met oud-spelers als Aron Winter en Richard Witschge te spreken, die op een prettige manier dat Amsterdamse in zich hebben. Voor de rest heb ik niks met Ajax. Het doet me allemaal weinig meer. Misschien zegt dat ook wel iets.

Column
Wim Kieft