Onbeschoft, onfatsoenlijk en reden voor ontslag. Maar goed, je wil natuurlijk wel die afkoopsom. Ajax heeft zich laten chanteren, dat is nooit goed.

Bij mijn weten is Blind daar gewoon heel erg eerlijk over geweest tegen de mensen bij Sparta. Terug kunnen keren naar je grote liefde is toch wat anders dan van Ajax naar een Engelse middenmoter

BLIJK VAN WAARDERING

Ajax-trainer Als maandag tijdens het 29e Gala Voetballer van het Jaar in Studio 21 te Hilversum de prijzen worden verdeeld, zit Ajax op de voorste rij. Luis Suarez laat zich kronen tot beste voetballer en topscorer van het seizoen 2009/10, terwijl Demy de Zeeuw de Bronzen Schoen in ontvangst neemt en Gregory van der Wiel als Talent van het Jaar het podium op komt. Stuk voor stuk uitstekende voetballers. Maar welke persoonlijkheden schuilen er achter deze sterren? Speciaal voor Telesport ontleedt Martin Jol zijn spelers. „We zijn tweede geworden. Maar uiteindelijk worden er drie van onze spelers gehuldigd. Dat zegt dat de waardering voor ons spel groot was. En daar gaat het óók om in het voetbal”, aldus de trotse coach.

„Als je ons jaarboek leest, is het een wonder dat we geen kampioen zijn geworden”, zegt Martin Jol. „We stonden op alle ranglijsten – van de meeste doelpogingen, doelpunten, corners, vrije trappen tot ballen op paal en lat – bovenaan, maar het enige dat ontbrak, was dat ene puntje. Gelukkig hebben we via de voorronde alsnog onze doelstelling gehaald en de groepsfase van de Champions League bereikt. Dat hebben de spelers echt verdiend.” Drie Ajacieden worden overmorgen in het zonnetje gezet tijdens het Gala Voetballer van het Jaar. „Luis, Greg en Demy zijn in vele opzichten bijzonder”, dus Jol.

„Achteraf bezien was het een gouden greep om Luis aanvoerder te maken”, zegt Jol, die daarmee bij de Uruguayaan een gevoelige snaar wist te raken. „Op de vraag of hij die verantwoordelijkheid überhaupt wel wilde, antwoordde hij dat hij heel trots zou zijn. Niet alleen omdat Zuid-Amerikanen heel gevoelig zijn voor waardering, maar ook omdat hij oprecht betrokken is bij Ajax.”

Dat blijkt volgens de trainer keer op keer. „Vanaf dag één dat ik hier ben, doet hij zijn stinkende best. En Luis lijkt misschien wel egoïstisch, hij is het niet. Wat bijna niemand weet, is dat uitgerekend hij zich intern heel erg sterk heeft gemaakt voor de komst van Mounir El Hamdaoui. Dat vond ik wel apart. ’Als je één been hebt, kun je niet lopen’, zei hij.”

„Luis is op zich redelijk voorbeeldig, maar ook jong en vervalt daardoor nog wel eens in dezelfde fout. Als hij een domme gele kaart pakt of uit frustratie een bal de tribune inschiet, moet ik hem even apart nemen. Of als hij tijdens de loopscholing als eerste speler loopt te klagen, moet ik zeggen: ’Hé, vriend, je bent aanvoerder, neem je verantwoordelijkheid.’ Dan lacht-ie zijn tanden bloot en geeft me gelijk. Luis is wat dat betreft ook redelijk voorspelbaar. Als we als elftal niet winnen, is hij boos. En ik verdenk hem ervan, dat hij ook boos is als hij niet scoort. Maar dat kan hij goed camoufleren.”

Toch weet de speler zijn coach ook nog wel eens te verrassen. „Ik kan wel roepen dat voor de wedstrijd tegen Roda JC het hele scenario was doorgenomen om Luis met zijn dochter het veld te laten opgaan. Maar dat was niet zo. Toch kon ik er wel om lachen en uiteindelijk ook wel waardering voor opbrengen. Sommige zaken in het leven gaan boven alles. Wij – als nuchtere Nederlanders – zouden misschien het gebaar willen maken, maar Luis doet het gewoon.”

In Thessaloniki keek Suarez vol ongeloof naar de bank, toen Jol hem in de extra tijd naar de kant haalde. „Het was de eerste en enige keer, dat ik Luis verving, maar misschien wel mijn beste wissel ooit. Hij kreeg in de 93e minuut een schop, bleef geblesseerd liggen en zou van de scheidsrechter – zoals gebruikelijk na een blessurebehandeling – even buiten de lijnen moeten staan. De kans was groot dat hij de laatste minuut zou missen en daarom besloot ik direct Oleguer in te brengen. Het was goed getimed, omdat we nog een ingooi en vrije trap tegen kregen en Oleguer voor opruiming zorgde. Natuurlijk was Luis het er uiteindelijk mee eens.”

Jol is blij dat hij ondanks het uitstekende WK van zijn topschutter nog steeds over Suarez kan beschikken. „Ik denk dat hij in Europa de gevaarlijkste aanvaller in en rond het zestienmetergebied is. En dan bedoel ik niet qua voorzetten en kopballen, hij gaat altijd naar de goal, maar is toch onvoorspelbaar. Het verhaal dat Luis niet in de spits kan staan, omdat hij niet als aanspeelpunt kan fungeren, is niet waar. Bovendien hoeft hij dat bij ons ook niet, omdat hij niet in de spits speelt. Hij schermt de bal goed af, is een complete aanvaller en een verzekering voor goals.”

En als het goed is, kan Ajax daar nog lang van genieten. „Luis is veel slimmer dan iedereen denkt en gaat echt alleen weg voor de absolute top. Bij een subtopper krijgt hij geen beter leven dan bij Ajax. Dat weet hij. En bij een Europese grootmacht als bijvoorbeeld Real Madrid, is het alleen fantastisch als je basisspeler bent. En welke Nederlander is dat daar gelukt? Luis heeft duidelijk voor zichzelf geformuleerd wat hij wel en niet wil. We weten bij Ajax waar we aan toe zijn. Diego Forlan is zijn beste voorbeeld. Hij heeft bij Manchester United niet kunnen brengen wat hij echt in huis heeft, maar werd afgelopen WK als speler van Atletico Madrid verkozen tot beste speler van de wereld. Echt, Luis zit hier op zijn plek.”

Net als De Zeeuw, die door Jol ook een voorbeeldige speler wordt genoemd. „Demy was het slachtoffer van een trap tegen zijn hoofd in de WK-wedstrijd tegen Uruguay en had de pech dat ik niet – zoals bijvoorbeeld bij Bayern München – tegen de internationals kon zeggen: ’Neem de tijd’. Daar waren de belangen voor Ajax te groot voor en deze spelers te belangrijk. Demy leek misschien een klager, maar loopt juist voorop. Hij is een echte teamspeler. Zijn aantrekken bleek met recht een gouden greep. Als we hem niet hadden gekocht, zouden we nu nog steeds naar de balans zoeken.”

De middenvelder is volgens Jol een ’gemaakte leider’. „Met onze jonge groep, kon hij er niet onderuit om de kar te trekken. Soms heb je er wat geluk bij nodig om respect af te dwingen. En dat had Demy. Op de eerste training schoot hij vanaf dertig meter een bal zo verschrikkelijk hard in de kruising, dat iedereen dacht: ’Zó, die kan wel wat.’ Demy lijkt een heel lieve jongen”, zegt Jol desgevraagd. „Maar er is bij een club als Ajax geen één voetballer met alleen een softe kant. In het veld zie je hoe zijn karakter echt is. Niemand neemt een loopje met hem. Hij stookt het vuurtje op en is een voetballer die elke trainer er wel bij wil hebben.”

Voor Van der Wiel heeft Jol een zwak. „Een heerlijke jongen om mee te werken. Greg is coachbaar. Je moet niet te veel tegen hem zeggen. Dat is niet nodig en vindt hij ook niet nodig. Hij weet als geen ander dat gisteren niet telt in het voetbal, alleen morgen. Hij eist elke dag het maximale van zichzelf. Hoewel hij jong is, een vaste kracht is bij Ajax en het Nederlands elftal en wordt genoemd als een van de drie beste rechtsbacks van de wereld, heb ik hem er nooit op kunnen betrappen dat hij naast zijn schoenen loopt. Wat ik wel jammer vind, is dat hij niet authentiek kan zijn. De jonge generatie rapt en twittert. Dat moet kunnen en Greg voelt zich daar prettig bij, maar de publieke opinie zorgt ervoor dat Greg dat beter niet meer kan doen. Helaas.”

Hoewel hij tot de jonkies behoort, is Van der Wiel volgens zijn trainer van onschatbare waarde voor Ajax. „Onmisbaar zelfs. Hoe je het ook wendt of keert, hij is onze beste aanvaller over de rechterkant, met veel assists en goals. Als Greg er niet zou zijn, had je een echte buitenspeler, een type Finidi George, nodig. Nu niet. Van der Wiel is de enige rechtsback die ik – waar ook ter wereld – ken, die de bal niet zo snel mogelijk afgeeft, met zijn handen omhoog gaat staan als er niemand aanspeelbaar is, maar altijd de tijd lijkt te hebben en een voetballende oplossing zoekt.”

„Bij het Nederlands elftal was er altijd een discussie over de invulling van de rechtsbackpositie. Maar die is sinds de komst van Greg voorbij. Hij heeft de mentaliteit en kwaliteit om een heel grote speler te worden. Atletisch gezien is hij bijna perfect. Internationaal moet hij wel eens aanpoten als hij een snelle speler tegenover zich heeft, maar nationaal pakt hij met twee vingers in zijn neus meestal twee, drie meter winst tijdens een sprint van twintig meter.”

Van der Wiel is een rustige jongen. „Maar één die precies weet wat hij wil”, aldus Jol. „En daarom is het terecht dat hij Talent van het Jaar is. Zoals ook Luis en Demy op het gala verdiend in de prijzen vallen.”

Welke zeikerd binnen Ajax durft tegen te spreken dat Jol een zegen is?

Bron: Ad.nl

De FC Jol, zo plegen zeikerds bij Ajax - Ajacieden zelf dus! - hun club te noemen. Nu Ajax zich heeft geplaatst voor de Champions League hoor ik even niemand klagen over zijn Haagse netwerkje in de Arena.

Alsof een gezelschap uit 's Gravenhage addergebroed is of melaats. Over de super enthousiaste, licht karikaturale Cock Jol, Martins persoonlijke assistent, kun je lacherig doen. Maar waarom eigenlijk? Hij voegt meer aan Martin Jol toe dan John van 't Schip en Rob Witschge aan Marco van Basten destijds. Die twee spraken hun vriend Marco niet tegen toen hij Cvitanich, Sno, Wielaert, Sulejmani (voor dat geld), Oleguer en Aissati wilde halen. Okee, Cock Jol had zijn broer kunnen souffleren dat Atouba mank is en Kerlon een zeehondje (maar ach, ze kosten alleen salaris), belangrijk om vast te stellen is dat in tegenstelling tot zijn voorganger Martin Jol géén rampzalig aankoopbeleid aankleeft.

Nicolas Lodeiro? Als hij niet was aangetrokken, had Luis Suarez zijn contract niet verlengd. Morele chantage, inderdaad, maar zo werkt macht, en Suárez is heel machtig, maar niet zo machtig dat Lodeiro een basisplaats heeft. Martin Jol is niet blind (dit is geen woordspeling) natuurlijk. Martin Jol is een zeer autonome trainer-coach, een vakman pur sang.

Ik vind het knap wat hij in anderhalf jaar heeft gepresteerd in Amsterdam. Veel aan te kopen valt er niet. Hij moet roeien met de riemen die hij heeft. Door de 13 miljoen euro die de allergrootste miskoop Albert Luque aan transfergeld en loon kostte én die beruchte 35 miljoen aan investeringen die Marco van Basten contractueel afdwong, kan er in Amsterdam nu bijna niks. De geschraapte vijf miljoen voor Mounir El Hamdaoui is voortreffelijk besteed: hij is een oogstrelende, productieve voetballer die goed lijkt te klikken met Suarez. Al kunnen we die twee pas echt beoordelen tegen FC Twente, PSV, AC Milan, Real Madrid en Auxerre.

De Champions League is bereikt. Het is te zot voor woorden om zó blij te zijn alleen omdat je mee mag doen aan een lucratief toernooitje, al begreep ik de explosieve vreugde (inclusief tranen) in de Arena ook weer wel. Plaatsing werd een obsessie. Na vijf jaar afwezigheid doet Ajax weer mee op het hoogste niveau en dat is vooral te danken aan Martin Jol.

Ajax gaat zonder echte vleugelspelers verder. Ik vermoed dat Jol de hoon van Johan Cruijff niet vreest. In zijn Telegraaf-column kraakte die het positiespel maar weer eens. Ajax is ver afgedreven van de basisprincipes van de eigen voetbalcultuur volgens JC. Maar weinig doorgebroken jeugdspelers bezitten creativiteit en gogme.

Ja zeg, je kunt ook te kritisch zijn. Met acht zelf opgeleide spelers de Champions League halen is een prestatie van formaat. Dat de afmakers in Uruguay en bij Feyenoord zijn opgeleid, wat geeft dat? Cruijff maakte bij zijn gouden Barcelona ook dankbaar gebruik van een Bulgaar, een Deen en een Nederlander.

Martin Jol zucht niet naar erkenning maar de voetbalwereld zou best wat royaler met complimenten mogen zijn voor Martin Jol. Goed, hij had Siem de Jong vorig seizoen eerder voor de leeuwen moeten gooien en Enoh kan niet zo goed voetballen als de trainer denkt, maar Maarten Stekelenburg herrees uit zijn as, Van der Wiel brak definitief door, Anita groeide uit tot een uitstekend alternatief als linksback, Eriksen maakte een indrukwekkende entree en Luis Suarez werd een betere voetballer. Allemaal dankzij Martin Jol. Als hij de verdediging weer op het niveau van de tweede helft van vorig seizoen krijgt dan gaat de FC Jol om de titel en overwintert Europees.

Welke zeikerd binnen Ajax of criticaster erbuiten onderschrijft mijn stelling dat Martin Jol een zegen is voor het financieel tobbende Ajax? Wie durft?

Jol tevreden met winst

Trainer Martin Jol van Ajax erkende na de bescheiden 2-0-winst op Willem II dat de Amsterdammers wel eens betere wedstrijden hebben gespeeld dan zaterdagavond in de Arena. „Zo'n uitslag zijn we niet gewend, meestal maken we vier, vijf of zes doelpunten, maar toch ben ik niet ontevreden”, meldde de trainer.

„Willem II hield de ruimte klein en daar hadden we in de eerste helft moeite mee. We hebben nu eenmaal op de vleugels geen razendsnelle spelers. Na de rust hebben we dat beter gedaan. Van achteruit zetten de backs voldoende druk en was er daardoor meer dreiging. We kregen ook minimaal vier goede kansen. Helaas gingen die er niet in, maar al met al ben ik eigenlijk best tevreden met de drie punten.”

Jol: 'Invoering van technische hulpmiddelen kost miljarden'
Zaterdag, 11 september 2010 om 08:01Louis van Gaal pleit al jarenlang voor het toepassen van technische hulpmiddelen in het betaalde voetbal, maar zijn collega’s zijn een stuk minder enthousiast. Op het Elite Club Coaches Forum van de UEFA in Genève spraken de trainers zich uit tegen bijvoorbeeld doellijnbewaking, maar voor extra scheidsrechters. “De trainers geloven meer in een vijfde en zesde official, want zes mensen zien meer dan vier”, zegt Martin Jol.

De coach van Ajax was aanwezig in Genève en was één van de trainers die zich negatief uitsprak over bijvoorbeeld het toepassen van videobeelden. “José Mourinho en ik hebben er één keer mee te maken gehad of een bal wel of niet over de doellijn was en laatst kwam het niet toegekende doelpunt tijdens Duitsland-Engeland erbij. Maar dat zijn de enige drie incidenten van de laatste vijf jaar”, aldus Jol in De Telegraaf.

Het invoeren van technische hulpmiddelen wordt dan ook niet gezien als iets positiefs. “Invoering kost wereldwijd, dus voor ongeveer één incident in de twee jaar, miljarden en voetbal is in onze optiek een mensensport en moet dat blijven", aldus Jol. In Europese wedstrijden staan er al extra scheidsrechters achter de doellijnen, maar vooralsnog kent deze proef veel tegenstanders, omdat de leidsmannen zich nauwelijks laten gelden.

dit maakt wel het voetbal beter

De schuldige maakte zich meteen na de wedstrijd bekend. Martin Jol. Weg was de bravoure die Jol in Nederland vaak laat zien. Jol maakte zich klein. Real was een maatje te groot. Je zag nu het verschil tussen mannen en jongens.

Er was maar één doodsbang jongetje in Madrid en dat was Jol zelf. Hij liet Ajax onherkenbaar schijterig voetballen. Jol hing, hengelend naar een volgend baantje, over de hoofden van zijn selectiespelers heen, de ervaren coach uit.

Eigenlijk had Jol het over zichzelf. Hij, als topcoach, zag aan zijn team dat ze dit niveau niet aankunnen. Jol bedoelde te zeggen: Ik wel, want ik zie dat. Laat mij met echte mannen werken.

Ajax is met een coach als Jol ten dode opgeschreven. Het wordt nooit wat. Alles klapt in elkaar. Ajax is Ajax niet meer. Dat zegt Cruijff ook allemaal, maar dat moet u maar direct vergeten.