Eens maar nooit weer?

Eens maar nooit weer?

I'd appreciate it in the butt

Sweat baby sweat baby
Sex is a Texas drop me
Can you do the kind of stuff that only friends would sing about
So put your hands down my pants and I bet you'll feel nuts
Yes I'm Sisco, Yes I'm Ebert and you're getting two thumbs up
You've had enough of two hand touch
You want it rough you're out of bounds
I want you smoothered want you covered
Like my waffle house hash browns
Come quick like fed ex
Irridgenate like fex
Just like cuticle cost stock
You are inclined to make me rise an hour early
Just like day light savings time

(Chorus)
Do it now
You and me baby ain't nothing but mammals
So let's do it like they do on the discover channel
Do it again now
You and me baby ain't nothing but mammals
So let's do it like they do on the discover channel
Getting horny now

Love the kind you clean up with a mop and bucket
With the lost catagrins of Egypt
Only god knows where we stuck it
Heiroglphyics let me be specific
I wanna be down in your south seas
But I got this notation that the motation of your ocean
Meets small craft of that visery
So if I captsize
And devize high tide give me five
You sunk my battle ship
Please turn me on I'm Mr. Coffee with an automatic drip
So show me your's I'll show you mine
Tool Time you'll love it just like la
And then we'll do it doggie-style
So we can watch x-files

(3x's)
Do it now
You and me baby ain't

5 vragen aan Ton Boot, succesvol basketbalcoach die dit jaar een sabbatical houdt

Basketbalcoach Tom Boot (16-10-’40) is een van de meest succesvolle coaches van Nederland. Zo behaalde hij veertien landstitels met vijf verschillende clubs. Ton Boot heeft de goede gewoonte om regelmatig een ‘sabbatical’ te houden. Dit jaar is het weer zover, nadat hij vier jaar als een kluizenaar in Groningen woonde en werkte. Tijdens zo’n sabbatical kijkt hij graag in de keuken van andere coaches. Dit jaar staan Louis van Gaal, Co Adriaanse, Piet Hamberg (hoofd opleiding van Liverpool), Peter Pieters (coach baanwielrennen, van o.a. Theo Bos) en Avital Selinger (bondscoach damesvolleybal) op zijn programma.

1. Wat is je hoofddoel als je andere coaches gaat bezoeken, wat wil je ervan leren?
"Ik ga ze niet bezoeken om wat te leren, maar om mij te ontwikkelen en om geïnspireerd te raken. Als ik het aan het werk ben als basketbalcoach, ben ik alléén maar met basketbal bezig. Dan krijg je op een zeker moment een tunnelvisie. Daarom houd ik om de zoveel jaar een sabbatical. Wist je dat ik de enige coach in de wereld ben die dat doet? Dit is alweer mijn zevende sabbatical. Ik ben dit jaar begonnen mee te kijken met Van Gaal bij AZ. Ik ben er drie weken geweest, ik ben net klaar. Na Kerst ga ik er nog eens langs en aan het eind van het seizoen voor de derde keer. Op die manier kan ik ook ontwikkelingen waarnemen, is het minder een momentopname die ik meemaak. Ik heb de periode bij AZ als heel positief ervaren. Over bepaalde zaken ben ik anders gaan denken, wat ook precies de bedoeling is. Ik had bijvoorbeeld van tevoren een heel rigide beeld van de hiërarchische verhoudingen tussen technisch directeur en de coach. Maar bij AZ staat de coach helemaal niet hiërarchisch onder de technisch directeur. Ze werken daar allemaal echt met elkaar samen, als het ware naast elkaar. Dat heeft natuurlijk ook met de kwaliteiten van Van Gaal te maken. Hij heeft de organisatie als het ware om zich heen laten bouwen."

2. Als een voetbalclub op het idee zou komen om jou in dienst te nemen als een ‘mental coach’, bijvoorbeeld met als doel om jouw enorme winnaarsmentaliteit op het team over te brengen, zou jijzelf dan in staat zijn om onder een andere coach te werken?
"Natuurlijk, ik zou mij aanpassen aan de structuur. Als ik afspreek om de coach bepaalde faciliteiten te bieden, dan houd ik mij daaraan. Maar ik denk niet zo in termen van hiërarchie, ik denk meer in termen van verantwoordelijkheden. Overigens verwacht ik niet dat een voetbalclub mij gauw zou benaderen. De voetbalwereld is heel xenofoob. Ze bevoordelen graag hun eigen mensen. Iemand als Hans Jorritsma - voormalig hockeyinternational en –bondscoach - kan zich als manager bij het Nederlands voetbalelftal maar nét handhaven. Terwijl hij echt een briljante man is."

3. Vorig jaar heb je je nogal kritisch over het Ajax-bestuur uitgelaten. Met name omdat het bestuur niet corrigerend optrad toen Wesley Sneijder de scheidsrechter flink had uitgescholden, het voorval in eerste instantie zelfs vergoelijkte. Doet het Ajax-bestuur het nu beter in jouw ogen?
"Ten eerste reageerde het Ajax-bestuur heel flauw toen ik mijn kritische column gepubliceerd had. Zo van ‘die heeft alleen verstand van basketbal’. Terwijl het beter zou zijn geweest als ze mij hadden bedankt voor de gratis adviezen die ik hen gegeven heb. Ik vind niet dat het Ajax-bestuur het inmiddels beter doet. Kijk, een goed bestuur haalt goede resultaten. Het is echt geen toeval dat Ajax voor de tweede achtereenvolgende keer de Champions League is uitgeknikkerd door een kleine club. Het zou toeval geweest zijn als ze het wél gehaald hadden. John Jaake is gewoon een slechte voorzitter. Een voorzitter hoort lijnen uit te zetten, en dat doet hij niet. De spelers van Ajax zijn slecht opgevoed en het bestuur is daar verantwoordelijk voor. Met opgevoede spelers bereik je veel betere resultaten. Neem nu het geval Alves. Zo’n snotneus die de boel op bijna criminele wijze chanteert. Dat is toch werkelijk te gek om los te lopen?! En het bestuur doet niets, geeft althans geen duidelijkheid. Zolang het Heerenveen-bestuur dat achterwege laat, geeft het mij het recht om de boel te interpreteren zoals ik wil."

4. Je vrouw zal het ook niet erg vinden dat je weer eens thuis bent, nadat je vier jaar voornamelijk in Groningen was?
"Nou, toch niet helemaal hoor. Ik breng namelijk ook mijn slechte humeur mee als ik ergens binnenkom. Als ik volgend jaar weer vertrek, is ze ook wel opgelucht. Het schijnt namelijk dat ik mijn omgeving altijd onder een bepaalde druk zet. Maar goed, ik ben niet de hele dag thuis hoor. Ik heb eigenlijk heel veel te doen. Ik probeer sowieso om elke dag een uur te joggen. Dat zijn ideale momenten om na te denken, het is mijn meest creatieve deel van de dag. Dan denk ik na over de columns die ik moet schrijven. En over de spreekbeurten die ik houd. Die spreekbeurten neem ik heel serieus. Ik maak ook altijd een afspraak met de organisatie voor een voorgesprek. Ik kan niet elke keer hetzelfde praatje houden, ik pas het aan het publiek en de omstandigheden aan. Binnenkort moet ik een praatje houden over ‘burgerschap’, voor een groep leraren op de lagere school. Dan probeer ik de verbinding met sport te leggen, als voorbeeld van goed burgerschap. Maar ik geef ook de slechte voorbeelden. Dan denk ik meteen weer aan die Alves. Die gewoon schijt heeft aan Heerenveen en iedereen die met de club te maken heeft. Maar dadelijk, als-ie weer op het veld staat en doelpunten maakt, staan de toeschouwers te juichen. Dat noem ik nu een voorbeeld van ‘slecht burgerschap’."

5. Veel andere mensen van bijna 67 jaar doen het wat rustiger aan dan jij. Stop je als basketbalcoach zodra je merkt dat het fysiek zwaar wordt of blijf je doorgaan tot het allerlaatste moment?
"Nou, één ding is zeker. Als ik 98 jaar ben, werk ik niet meer als basketbalcoach. Zonder gekheid, ik kijk steeds maar kleine periodes vooruit. Ik heb het nu enorm naar mijn zin. Over een jaar kijk ik wel verder. Zodra ik merk dat ik fysiek beperkt wordt om te coachen, dan stop ik meteen."