Hans Vonk wil nog niet weg
“Ik blijf het liefst nog een jaar bij Ajax Cape Town. Ik ben nog niet klaar in Kaapstad.“
Bron:
kaapstadmagazine.nl
“We rekenen er eigenlijk niet op dat we na het WK teruggaan naar Nederland. Dat willen we ook helemaal nog niet.” Het is duidelijk: Hans Vonk heeft het prima naar zijn zin onder het doel van Ajax Cape Town. En in Kaapstad. “Als het aan ons ligt, wordt de oorspronkelijk voor 2010 geplande terugkeer naar Nederland een jaartje uitgesteld.”
Dat Foppe de Haan onlangs voor een jaar als coach van Ajax Cape Town bijtekende, vergroot Hans’ kans aanmerkelijk. “Daardoor zijn mijn kansen om bij Ajax Cape Town te kunnen blijven spelen, aanmerkelijk gegroeid.”
Als Hans Vonk het over Bafana Bafana - het nationale elftal van Zud-Afrika - heeft, praat hij in de ’wij-vorm’. Wanneer het over Oranje gaat, gebruikt hij diezelfde vorm. Naar alle waarschijnlijkheid juicht Hans Vonk bij goals van Oranje, net zo hard als voor een Zuid-Afrikaans doelpunt.
Hans Vonk – een Nederlandse Zuid-Afrikaan of een Zuid-Afrikaanse Nederlander?
Hans werd veertig jaar geleden geboren in Alberton – een kleine stad ten oosten van Johannesburg – waar zijn ouders toen al tien jaar woonden. Als Hans twee is, keert het gezin terug naar Nederland, waar hij opgroeit. Hans keept als eerste doelman voor onder andere RKC, Heerenveen en Ajax Amsterdam. Zijn kinderen zijn alledrie in Nederland geboren. In het bezit van zowel de Nederlandse als de Zuid-Afrikaanse nationaliteit, komt Hans vanaf 1998 ook uit voor Bafana Bafana.
Als Hans in 2006 door Ajax Cape Town gevraagd wordt hun vaste eerste doelman te worden, gaat hij overstag. Het gezin Vonk vertrekt uit Nederland en verhuist naar Hout Bay, vlakbij Kaapstad.
Hoewel Nederlander ‘in hart en nieren’, merkt Hans dat hij de afgelopen vier jaar steeds meer Zuid-Afrikaans wordt in zijn doen en laten. “Ik aard steeds meer in de Zuid-Afrikaanse levensstijl, merk ik. In Nederland is het allemaal veel gejaagder dan hier. Ik vind de Afrikaanse modus veel prettiger.”
Dat Hans het naar z’n zin heeft in Kaapstad, straalt aan alle kanten van hem af. Zowel als voetballer – “je wordt hier als profvoetballer redelijk goed betaald en het is allemaal heel goed geregeld” – als het dagelijkse leven. Vooral het buitenleven en de relaxte levensstijl liggen hem wel. “Met als enige kanttekening dat je ervoor moet oppassen dat je zelf niet al te relaxed wordt,” lacht hij.
Afrikaanse relaxedheid
Waar hij zich in het begin nog wel eens kon opwinden of ergeren aan de Afrikaanse ‘relaxedheid’, heeft de afgelopen jaren de ergernis plaatsgemaakt voor ‘acceptatie’. “Je leert te leven naar de omstandigheden,” legt hij uit. Je weet nou eenmaal dat je bij het postkantoor niet “even snel” een pakketje verstuurt, of “even tussendoor” iets bij de bank regelt. Je weet inmiddels wel dat je daar minimaal een half uur voor uit moet trekken. In plaats van je erover op te winden – zoals ik vroeger nog wel eens deed – accepteer ik nu dat dat in Zuid-Afrika nou eenmaal zo is. En lach ik erom.”
In 2006 kwam het gezin - Hans zijn vrouw en drie jonge kinderen – Vonk naar Zuid-Afrika. Hoewel Hans een Zuid-Afrikaans paspoort heeft, voelde de verhuizing voor hem als net zo’n avontuur voor elke andere Nederlander die naar Zuid-Afrika komt. We kwamen in Hout Bay terecht – waar we het meteen heel mooi vonden. De internationale school van de kinderen staat daar, dat scheelde ook. En er wonen in Hout Bay veel Nederlanders, wat ons ook aansprak.”
Hans is betrokken bij de Nederlanse Club in Kaapstad en heeft een grote kring van Nederlanders in de Westkaap onder zijn vrienden. Echt veel Zuid-Afrikaanse vrienden heeft het gezin de afgelopen jaren niet kunnen maken. Dankzij de “terughoudendheid van de blanke Zuid-Afrikanen” vonden Hans en zijn vrouw het “lastig integreren.”
Bij aankomst in 2006 was het initiele plan om tot na het WK in 2010 voor Ajax Cape Town te voetballen. Stiekem gloorde daar ook de wens om tijdens het WK het doel van Bafana Bafana te kunnen verdedigen, maar het ziet er inmiddels niet meer naar uit dat dat nog gaat gebeuren. “Of het moet heel gek lopen.”
Dat Hans niet meegenomen is in de selectie van Bafana Bafana was zeker een teleurstelling, maar geen ‘showstopper’. Er is duidelijk meer dan het voetbal dat Hans aan Zuid-Afrika bindt. Niet alleen hij, maar ook zijn vrouw – die in Hout Bay voor een reisbureau werkt – zou heel graag in Zuid-Afrika blijven.
Zwaluwen. Zo noemt men Europeanen die elk jaar overwinteren in Zuid-Afrika. Hans en zijn vrouw zouden zich maar wat graag over een aantal jaar ook elke winter voor een pitstop naar het zuidelijk halfrond vliegen. Als de kinderen op kamers zijn, uiteraard. “We denken aan acht maanden in Kaapstad en vier in Nederland,” glundert hij.
Familie – zijn ouders en broer – en vrienden. Dat is eigenlijk het enige dat Hans aan Nederland mist. “Hoe langer je weg bent, des te minder je van Nederland gaat missen. Hoewel, de Nederlandse openheid en het gemak waarmee Nederlanders bij elkaar langswippen voor een kop koffie, mis ik bij vlagen wel.”
Minder koffie, meer wijn. De afgelopen jaren is Hans, zoals het een echte Zuid-Afrikaan betaamt, fanatiek wijnliefhebber geworden. “Ik heb er inmiddels ook echt best wat verstand van,” zegt hij, een tikkeltje trots.
Voetballen in Zuid-Afrika versus voetballen in Nederland
Voetballen in Zuid-Afrika is wezenlijk anders dan in Nederland. Het niveau van de Zuid-Afrikaanse competitie is niet te vergelijken met bijvoorbeeld de Serie A of de Nederlandse eredivisie.
Terwijl Ajax Cape Town voor Zuid-Afrikaanse standaarden een van de meest professionele clubs van het land is, doet het geheel voor ons Nederlands toch een tikkeltje amateuristisch aan. Het trainingscomplex van Ajax in Ikamva ligt er mooi bij. Het is in ieder geval een stuk toegankelijker dan het gemiddelde Nederlandse trainingscomplex. Van beveiliging is geen sprake, je zet gewoon je auto op een ‘visitor’-plek op het bescheiden parkeerterrein voor de deur van het complex. Je melden of registeren? Niet nodig. Je loopt gewoon meteen de kantine in waar de spelers en staf aan het lunchen zijn. Hans lacht. “Voor mij is dat lieflijke, onprofessionele juist een van de grootste charmes van voetballen in Zuid-Afrika,” grinnikt hij.
“De PSL-league, de zogenaamde ‘eredivisie’ in dit land is bijzonder goed geregeld. De competities daaronder zijn echter minder goed geregeld. Vooral in de infrastructuur van het jeugdvoetbal zou geinvesteerd moeten worden. Professionalisering van met name de lagere competities zou in Zuid-Afrika niet misstaan,” concludeert Hans.
Dat Hans die kennis na al zijn voetbaljaren zeker in huis heeft, staat vast. Maar een toekomst in het voetbal aan die kant van de bank, ziet hij in Zuid-Afrika niet snel gebeuren. Liever neemt hij straks in het Nederlandse voetbalcircuit een organisatorische rol in. “Een rol in het management of hoofd jeugdopleidingen,” droomt hij hardop.
Hoe graag Hans zijn Zuid-Afrikaanse avontuur ook wil verlengen, langer dan een jaar zal dat op dit moment niet zijn. Het zijn vooral de kinderen die Hans en zijn vrouw uiteindelijk terug naar Nederland doen gaan. “Leven voor én met kinderen is in Nederland gewoon makkelijker dan in Zuid-Afrika. Nu ze nog klein zijn is het nog te overzien, maar omdat je hier je kinderen overal naartoe moet brengen en halen, vereist dat behoorlijk wat tijd en planning. Wat dat betreft is het in Nederland makkeijker. Daar zwaai je je kind vanachter het raam na als ze naar voetbaltraining of een vriendinnetje fietst.”
Over het verloop van het WK wil Hans tenslotte best een voorspelling doen. Daar komt Bafana Bafana een stuk minder mooi weg. “We mogen blij zijn als we de groepsfase overleven. Dan mogen we onze handjes dichtknijpen.” Voor Oranje heeft hij aanzienlijk meer hoop. Waarbij ook een sterk staaltje wishful thinking meespeelt. “Ik hoop dat Nederland de halve finale haalt, want voor die wedstrijd in Kaapstad heb ik al kaartjes.” Toch ziet Vonk geen van ‘zijn teams’ er met de titel vandoor gaan. “Het is uiteindeijk Spanje die er met de wereldbeker vandoor gaat!”
= actief onderwerp
= inactief onderwerp