Lindenbergh toch nog international
Bron:
nusport.nl
Het wegwerpgebaar. De boze blik in de ogen. Het vloeken binnensmonds. Het is Olaf Lindenbergh ten voeten uit wanneer het spelletje niet gaat zoals hij dat wil. De voetballer wil koste wat het kost winnen en niets of niemand mag hem daarbij in de weg staan.
Dit is een van de redenen waarom Vic Hermans hem bij zijn ploeg heeft gehaald. De bondscoach van het Nederlandse futsalteam miste na het vertrek van praktisch al zijn oude spelers een leider. Iemand die de voetballers op sleeptouw neemt wanneer de wedstrijd daarom vraagt. “En toen kwam Olaf in beeld,” vertelt Hermans in de sporthal van de Galgenwaard.
Oranje speelt hier, in het sportcomplex van FC Utrecht, een van de twee oefeninterlands tegen Spanje. De vice-wereldkampioen treedt ook woensdagavond op als sparringpartner voor de Nederlandse ploeg. De voetballers maken zich op voor de EK-kwalificatiewedstrijden tegen Oekraïne, Roemenië en Andorra in maart. De inzet is een plaatsbewijs voor het aanstaande Europees Kampioenschap.
Avontuur
“We hoopten dat Lindenbergh ons hierbij kon helpen en een avontuur in de zaal wel zag zitten. Dus waagden we de gok,” vervolgt de bondscoach zijn verhaal. De oud-voetballer van AZ en Ajax kreeg bij zijn laatste werkgever Sparta geen nieuw contract aangeboden. De interesse van andere clubs bleef op de achtergrond waardoor de 34-jarige Purmerender dit seizoen zijn kunsten vertoont bij tweedeklasser VPV Purmersteijn en in de zaal bij Veerhuys/Desko in de Topdivisie.
Toen de futsalbondscoach aan zijn deur klopte, hoefde hij niet lang na te denken. En daarom staat Lindenbergh voor zijn debuut als international van Oranje. Enkele jaren geleden mocht hij bij het grote Nederlands elftal al eens op de bank zitten, maar destijds maakte hij geen speelminuten onder de toenmalige bondscoach Marco van Basten.
Oranjeklant
Om klokslag 20.45uur mag hij zich deze dinsdagavond daarom officieel Oranjeklant noemen. De supporters die met tien bussen vol naar het treffen met Spanje zijn gekomen, zien echter een dramatische start van de thuisploeg. Binnen drie minuten geeft het scorebord een 0-3 stand aan voor de Spanjaarden.
De absolute topscorer van de bezoekers Fernando Maciel Goncalves (2x) en Carlos Ortiz Jiménez zetten de verliezend finalist op het vorige Wereldkampioenschap al op een ogenschijnlijk veilige voorsprong. De Nederlandse ploeg zet zit echter over deze desastreuze start heen en weet de schade tot de pauze beperkt te houden (0-4).
Stille fans
De supporters weten ook niet wat ze zien. De ruim 600 aanwezige fans ervaren de overrompeling gelaten en slechts een enkeling moedigt de ploeg aan. Bastiaan Manschot (leeuwenpetje, oranje sjaal en shirt) is één van de weinigen die de hele wedstrijd door op zijn trom slaat.
“Ik ben een echte voetbalfanaat,” vertelt de Utrechter. “Elke zaterdag sta ik langs het veld van Geinoord met een enorme trom mijn ploeg aan te moedigen. Dat deed ik enkele weken geleden ook, maar toen sloeg ik door de kou dwars door het instrument. Daarom moet ik het voorlopig met deze kleinere variant doen.”
Redelijk resultaat
Met de steun van onder andere Bastiaan komt het team beter uit de kleedkamer. Uiteindelijk verliest de ploeg van Lindenbergh slechts met 6-2 van de finalist van de afgelopen vier WK’s. Een redelijk resultaat vindt ook de nieuwbakken international.
“De eerste paar minuten waren we niet scherp genoeg, maar dat pakten we gelukkig daarna wel goed op,” analyseert Lindenbergh na afloop de partij. “We probeerden Spanje iets meer onder druk te zetten en hebben uiteindelijk toch een aardige pot neergezet.”
En heeft hij nog een haasje gekregen? “Bij het grote Oranje is het inderdaad de gewoonte dat je bij je debuut een haasje krijgt,” licht de oud-prof toe. “Maar daar doen ze in het zaalvoetbal niet aan. Het enige dat ik hier kreeg was een hand.”
= actief onderwerp
= inactief onderwerp